Caged

Andrew zal nooit van je houden!

Pov Aatje

Zo snel als we kunnen rennen we naar de kamer. Als we binnenstormen zien we dat Andrew en Vicky gewoon een sigaret aan het roken zijn -_- 'Wat doen 2 gestoorde gekken en een depressieve psychopaat hier?!' Roept Vicky uit. 'Mogen wij soms niet even roken??' 'Sorry, we waren eh.. we waren bezorgt.. Dus.. je bent in orde?' Zegt Jady. 'Jady, als ik jou was zou ik je maar niet bemoeien met andermans zaken want ik weet heel goed waarom je überhaupt Andrews plek in de gevangenis wilt innemen, wat trouwens mislukt is want de directeur heeft besloten om hem alsnog te houden.' Zegt Vicky. "Yow bitch, jij bent diegene die haar sletterige bek is een keer moet houden. Je houd niet eens echt van hem!" Roep ik. Cat houd mij vast want hij weet dat ik op zulke momenten zo iemand kan aanvliegen. 'Ik hou wel van hem! Toch Andrew?' Zegt Vicky op een bitchy toon. Maar Andrew is de kamer uitgelopen.

Pov Andrew
Geen zin in al die ruzie. Ik heb eindelijk weer is een vriendin en hun zijn niet eens blij voor me. En mijn vriendin kan niet eens mijn vrienden accepteren. Ik zeg tegen een agent dat ik terug naar mijn cel wil omdat ik mij niet goed voel en ik word naar de cel gebracht. Jasper zit in een hoekje te rillen.. 'Hey.. j-je bent terug.. Waarom?' Zegt Jasper. Ik vertel hem het hele verhaal. 'Dat zal vast door Vic komen.. Je hebt hele goede vrienden.' "Hoe bedoel je?"

Pov Cat

We worden allemaal terug naar de cel gebracht als de agenten ons gevonden hebben. Aatje word door de agenten overhoort waarom ze zo kwaad is. Natuurlijk kan ze dat niet zeggen aangezien de agenten voor de directeur werken. Aatje zegt dat er niks aan de hand is en word terug gebracht. 'Vicky was ook al heel erg overstuur.. Jullie krijgen de kans om met haar te gaan praten, maar eerst moet iemand anders even met haar praten.' Zegt 1 van de agenten.

Pov Jady

Wanneer ik naar mijn cel word gebracht, staat Oka al op mij te wachten. Ze staat mij vol uit te lachen. "Wat is er zo grappig?" 'Je krijgt zo een gesprek met Vicky.. Zonder politie in een kamer. Je had Andrew bijna gered maar ja.. Omdat je Vicky's plan bijna had verteld, word je als eerste uit de weg geruimd.' "Wat? Hoezo is dat grappig? Je staat aan Vicky's kant of niet?" 'Duhh.. ben je zo dom? Ja, alles is gelogen.. En ook de zogenaamde hulp zodat jij en Andrew een stel zouden worden. Tsja.. ik hou van valse hoop..' zegt Oka en ze begint weer te lachen. Ik hoor agenten eraan komen en pak zonder dat Oka het merkt, de aansteker die op tafel lag. Dan komen de agenten eraan en brengen mij naar een kamer.

Pov boek

De directeur is op zijn gemak nieuwe experimenten aan het verzinnen in zijn kantoor. Zijn broer komt het kantoor binnen. 'Je wou mij spreken?' Zegt de broer. 'Ja, ik wil even zeggen dat ik niet meer van plan ben om Andrew te vermoorden.' 'Wat?!' 'Hij is 1 van mijn interessantste subjecten.' 'Kan je dan niet iemand anders kiezen?! Mijn wraak op Andrew is nog lang niet afgelopen!' 'Luister Rich, ik wil dat je uit de GVASG verdwijnt en je ziet maar wat je doet. Voorlopig hoef je geen wraak te nemen op Andrew.' 'Ik zal ervoor zorgen daar Vicky hem alsnog vermoord!' Zegt Rich terwijl hij naar de deur loopt. De directeur lacht. 'Je doet maar, dan vermoord ik desnoods Vicky. Ik heb nooit om haar gegeven. Ik had haar teveel arrogantie gegeven in het lab.'

Pov Jady

De agenten lopen weg en ik ben alleen. Er staat een tafel en 2 stoelen in het midden van de kamer. Ik loop naar een stoel. 'Hallo Jady..' zegt Vicky terwijl ze achter mij staat. Ik draai me om. Ze lacht vriendelijk. Ik vertrouw haar niet. Ik loop achterwaarts langs de tafel heen. 'Je had mijn plan al door of niet? Net als je vrienden.. Jullie hadden bijna alles verpest!' Schreeuwt ze. Ze tilt mij op en gooit mij over de tafel heen. Ben ik zo licht of is zij zo sterk? Ik val net als een stoel op de grond. Vicky versnelt haar pas en haalt een mes uit haar broekzak. Ik steek de stoel aan in de hoop dat er brandbare verf erop zit en schuif hem naar Vicky. Godzijdank gaat de stoel snel in de fik. Het brandalarm gaat af. Vicky deinst uit reflex achteruit en begint daarna te lachen. 'Je dacht me een beetje bang te maken met wat vuur?' Ze pakt mij bij mijn keel en duwt mij op tafel. 'Geen zorgen, ik zal vertellen wat ik echt vind van Andrew om je geruststellen. Wie weet krijg ik nog een echt gevecht met jou dan dat slappe afweer.' Zegt ze spottend. Ik krijg bijna geen lucht. 'Ik heb hem altijd al gehaat, nooit van hem gehouden.. hij is een lozer, net als jij. Je had kans bij hem kunnen maken als je niet vermoord zou worden. Just kidding, je bent een psychopaat, raar, alles. Hij zal nooit van je kunnen houden.' De omgeving word nog donkerder dan het al is. Vreemd genoeg zie ik Vicky een stuk helderder. Het lijkt alsof ze licht geeft. En de stoel die nog overeind staat ook. 'Hoe zal ik zijn hart breken? Zal hij net zo hard gaan janken als die ene keer dat hij vertelde waarom hij geen vrienden meer wou hebben?' Dat heeft ze natuurlijk gezien met haar pappie door de camera.. 'Zal hij om hulp roepen?' Zegt ze terwijl ze met de andere hand het mes omhoog houd. 'En zal jij om hulp roepen? Roepen om Andrew?' Zonder dat ze het ziet pak ik de stoel beet die ineens heel licht is. 'Hij zal meer pijn lijden dan zijn hele geschiedenis..' fluistert ze. Ik heb genoeg gehoord en smijt de stoel vol tegen haar gezicht aan. Ze laat de mes vallen, draait zich om en stapt een paar stappen naar achter. Ondertussentijd spring ik van de tafel af en pak ik het mes wat nu ook licht lijkt te geven. Ik kijk nog even naar de stoel. Die is gestopt met licht geven. Vicky heeft een hand op haar neus. 'Kutwijf!' Schreeuwt ze naar me. Als ze ziet dat ik de mes heb gepakt begint ze te lachen. 'Toe maar, vermoord me.. maar hoe zal Andrew reageren als hij hoort dat jij zijn vriendin hebt vermoord waar hij zoveel om geeft?' Ik wil dat ze stopt met praten.. 'Je zou dit toch nooit durven. Het is onmogelijk. Net zoals de kans dat jij en Andrew ooit een stel zouden worden..' Ik wil dat ze stopt met ademen. Ik sprint op haar af, tackel haar op de grond en steek zo vaak mogelijk met de mes in haar hart. Ik sta op en mijn handen zijn enorm aan het trillen. De mes valt daardoor uit mijn hand. Ik heb zojuist iemand vermoord.. door het brandalarm raak ik nog meer in paniek. De agenten zullen dan natuurlijk snel komen. Toe maar, vermoord me.. maar hoe zal Andrew reageren als hij hoort dat jij zijn vriendin hebt vermoord waar hij zoveel om geeft?
Shit! Nee! Hij zal mij haten! Ik kijk maar boven.. een camera.. zouden ze alles gezien hebben? Ik krijg een steek in mij nek. Ik hou mijn hand erop.. een pijltje.. door alle paniek had ik niet door dat de agenten kwamen.. alles word helemaal zwart..