Caged

Einde experiment en alweer problemen met een agent.. (Hey, dat rijmt!)

Pov Aatje

Ik en Cat zijn bezig met een sneeuwpop. Andrew loopt door de stress heen en weer over het plein. Hij heeft afleiding nodig.. 'Hey Andrew! Kom, we maken een agent na!' Roept Cat naar Andrew. Andrew knikt en met zn drieën maken we de sneeuwpop. Ik kijk naar ons kunstwerk. "Hmm.. lijkt tie erop?" Vraag ik. Andrew kijkt sneaky over de sneeuwpop heen naar de agent die we na maakten. 'Wacht, zijn neus klopt niet.' Zegt hij. "Hmm nee inderdaad niet.." zeg ik. Ik maak op de sneeuwpop een heksenneus. "Veel beter." 'Ow wacht wacht wacht!' Roept Cat. En hij maakt duivelshoorntjes op het hoofd. We gaan met zn drieën naast elkaar staan met alledrie een sneeuwbal in ons hand. We staan op het punt om te gooien totdat precies de agent die we nagemaakt hebben eraan komt lopen. Hij blijft naar de sneeuwpop staren. 'Mooi he?' Vraagt Andrew. 'Ben ik dat?' Vraagt de agent. "Dus je herkend jezelf erin?" Vraag ik. 'Oké, ik heb genoeg gehoord.. Ga maar weer terug naar je cel..' zegt de agent. 'Wacht! Ik wil ook mee!' Roept Cat. 'Maar jij hebt nog niet iets er-AAA' Wanneer de agent aan het praten was, had Cat ijs in zijn uniform gedaan. 'Goed! Allebei naar binnen! Nu!' Schreeuwt de agent. 'Mag ik ook? Het is koud..' zegt Andrew. 'Nee Andrew, wij gaan even gezellig met elkaar praten..' zegt de agent met de meest neppe glimlach ooit. Uh oh.. Cat en ik gaan naar binnen en lachen verder om wat er allemaal gebeurt is.

Pov Jady

Ik loop met de agenten door de gangen heen en verwacht de trap op te gaan naar het kantoor. Maar inplaats daarvan nemen we de trap naar beneden. We gaan naar de kelder? Een agent doet de deur open, duwt mij in de zogenaamde kelder, doet de deur dicht, doet hem op slot en nu ben ik alleen in de kel... dit is geen kelder... de grond is van.. badkamer tegeltjes? En als ik om mij heen kijk zie ik allemaal machines, knipperende lampjes, medicijnkasten, ligstoelen en meer.. is dit een lab? 'Aaaah.. Jady.. welkom.. ga zitten.' Hoor ik de directeur zeggen. Ik heb in films gezien dat mensen gaan zitten, hun armen op de armleuningen zetten en daar vastgebonden worden. Ik vertrouw het daardoor niet helemaal.. maar ik ga toch zitten op een stoel zonder mijn armen op de armleuningen te leggen. Ik had überhaupt niet moeten zitten.. Want uit de stoel verschijnen gordels die mij vastmaken aan mijn aan mijn middel en waardoor dus ook mijn armen vastzitten. De directeur komt sarcastisch klappend tevoorschijn. 'Dat was een slimme zet, maar ik heb overal aan gedacht.. Dus Jady.. Wat vind je ervan om een experiment te zijn?' Ik schrik. Experiment? Wat? Waarom ik? 'De beste experimenten heb ik voor jou, Cat, Aatje en Andrew bewaart. Jullie krijgen GEMIXTE experimenten.' Zegt hij lachend. Hij pakt een hele tas vol met laserpennen, messen, doktersgereedschappen en spuiten vol met verschillende gekleurde vloeistoffen in. Hij duwt mijn stoel onder een machine en begint kwaadaardig te lachen.. wtf! Die directeur is nog gestoorder dan ik! 'Geen zorgen, als je stil zit dan doet het geen pijn..' zegt hij met een gemeen lachje

Pov Andrew

"Hoe lang ga jij mij nog hier buiten houden?" Zeg ik verveeld tegen de agent. 'Net zo lang totdat je vingers eraf vriezen.' Zegt de agent. Ik kijk naar mijn vingers. Die zijn onderhand wel blauw.. "Ik ga echt niet zo lang wachten hoor.." zeg ik terwijl ik naar de deur loop. 'Nee je moet bij mij blijven!' Roept de agent naar mij. Hij doet een poging om achter mij aan te rennen maar hij had niet in de gaten dat ik zijn veters aan elkaar had geknoopt. 'Andreeew!' Roept de agent. "Wat? Het is niet mijn schuld dat jij geen veters kan strikken." En ik loop verder. De agent haalt mij in en houd mij tegen. 'Kom jij maar even mee naar de strafkamer!' "Ik dacht een martelkamer.." 'hehe.. fout! Er is ook een strafkamer! Ik hoop dat jij van filmpjes houd..' Oké... Ik word naar een kamer gebracht en word vastgebonden op een stoel voor een grote tv. 'Wat dacht je van een leuke horror film?' Zegt de agent vrolijk. Hij zet een horrorfilm op en doet de lichten uit.

Pov Jady

De experimenten zijn eindelijk voorbij. De directeur duwt een spiegel in mijn handen. Dat betekend dat ik veranderd ben! Langzaam kijk ik in de spiegel. Tot mijn opluchting zie ik hetzelfde eruit.. wacht.. niet helemaal.. Ik kijk naar mijn linkeroog. De iris is helemaal rood! 'Mooi he? En dat is nog niet alles! Maar daar moet je vanzelf achter komen. Je kan af en toe aanvallen van tics krijgen, ernstige hoofdpijn, heftige hallucinaties, misschien zelfs stemmen in het hoofd en wat griep.. er zijn volgens mij geen verdere bijwerkingen.' Zegt de directeur alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Hij drukt op een knopje en 2 agenten brengen mij terug naar de cel.

Pov Aatje

Ugh.. we hebben te horen gekregen dat Cat en ik voor straf de hele dag in de cel moeten blijven.. Eigenlijk is dat niet zo heel erg maar dat betekend wel dat dit snel saai gaat worden. We hebben ook te horen gekregen dat Andrew in de strafkamer zit. Alleen maar door de sneeuwpop? Uhm.. Oké.. ineens horen we de celdeur open gaan. Jady word erin geduwd. Ze gaat stil op het bed zitten met een lok voor haar linkeroog. "Heyy!!" Roep ik naar Jady. "Hoe ging het gesprek met de directeur??" 'Hij loog..' zegt ze. "Hoe bedoel je?" 'Het was geen normaal gesprek. Ik ben een proefkonijn geweest. Hij zegt dat jullie dat ook binnenkort worden.' Zegt Jady. "Wat? Mooi niet! Wat heeft de directeur dan allemaal bij jou gedaan?" 'Ik werd onder een machine geduwd. Ik weet niet wat er allemaal gebeurde.. Maar hij zei dat ik wel bijwerkingen zal kunnen krijgen.' En ze noemt de bijwerkingen op. "Naja, je ziet in ieder geval niet dat er op je geëxperimenteerd is." 'Eigenlijk wel..' zegt Jady, en ze laat haar linkeroog zien. Het is rood.. hmm.. moest ze een hele experiment ondergaan om als resultaat een rood oog te krijgen? Ik hoop het aan de ene kant wel en aan de andere kant niet. Wel omdat wij dan ook niet zo heel veel veranderen en Jady ook niet zo heel veel veranderd is.. En niet omdat dat zal betekenen dat we dan een hele domme en gestoorde directeur hebben.. 

Pov Jady

'Nja, je hebt nu wel wat weg van de Terminator!' Zegt ze om mij op te vrolijken. Dat lukt, ik moet lachen. Ik voel al de hele tijd een vreemde energie in mijn hoofd die je bijna niet merkt. Het lijkt alsof ik het kan versterken. Ik begin de energie te versterken en krijg uiteindelijk een pijnlijke steek in mijn hoofd die met de seconde erger word. Ik doe mijn handen voor mijn ogen, begin te gillen en val op mijn knieën. Als het over is hoor ik Cat en Aatje gillen. Ik kijk verschrikt op om te zien wat er aan de hand is. Ze staren mij beide verschrikt aan. Ik kijk naar mijn handen. Mijn nagels zijn lang, puntig, scherp en helemaal zwart. Ze zullen vast niet alleen maar om mijn nagels gillen.. Ben ik helemaal veranderd? Nee.. Alsjeblieft niet.. Aatje begint te roepen. 'OMG! Dat is super gaaf!' Ze loopt op mij af. 'Wacht! Aatje! Je weet niet of ze nog zichzelf is!' Roept Cat 'tuurlijk wel, dat zie je toch?' Lacht Aatje. "Hoe ernstig is het?" Vraag ik bezorgt. 'Valt mee, kom maar.' Ze pakt mij bij de hand en loopt met mij mee naar de badkamer spiegel ter grootte van de muur. Verschrikt kijk ik naar mijn spiegelbeeld. Ik heb zwarte vleermuis vleugels aan mijn rug die niet te groot of te klein zijn, hoektanden van een vampier, nu twee rode ogen en het lijkt alsof ik een haarband draag met 2 zwarte katten oortjes maar het zijn mijn eigen oren en.. ik kan ze bewegen! Het is minder erg dan ik verwacht had.. 'Denk je dat je ook terug kan veranderen??' Vraagt Aatje enthousiast. "Ik kan het proberen." Zeg ik. Ik voel nu wel een ander soort energie in mijn hoofd. Langzaam probeer ik dat te versterken en daar komt de steek weer.. Ik doe mijn ogen open, kijk in de spiegel en ik ben weer in.. mensenvorm? Mijn linkeroog is nu wel nog steeds rood, maar dat kan ik wel verbergen. 'Omg omg omg! Dit is zo cool!' Roept Aatje. Eigenlijk wel. En ik lach met haar mee. Dat duurt niet lang want ik ren naar de wc en begin over te geven.  Meteen daarna voel ik mij helemaal niet goed meer.. Yep.. Dat is de griep.. Ik loop naar mijn bed en ga liggen. 'Andrew die komt er waarschijnlijk zo aan. Hij zal dit vast ook gaaf vinden!' Roept Cat

Flashback van Jady

'Monsters, die zijn pas erg'

Einde flashback

"Eh.. we kunnen daar ook mee wachten?" En ik help hun herinneren dat hij monsters haat. 'Dat is waar.. Maar stel het niet te lang uit..' Zegt Aatje. Ik knik en val daarna in slaap.

Pov Andrew

Eng hoor.. een horrorfilm.. wow hee er word iemand vermoord.. wat eng.. en natuurlijk ben ik sarcastisch. Het is zo slecht gefilmd.. je ziet af en toe zelfs de microfoon in beeld komen. In een keer gaat de tv uit en is het helemaal donker. Dan gaat het licht aan en staat de politie agent voor mij met een masker op. 'WAAAA!' Roept de agent. Zonder emotie kijk ik hem aan. "Eng hoor.." zeg ik. Dus dit is mijn straf? 2 uur verspillen aan dit.. Oké.. De agent doet zijn masker af. Op dat moment begin ik te schreeuwen "AAAAAAAA HAAL DAT WEG! DAT IS HET ERGSTE WAT IK OOIT HEB GEZIEN!" De agent rolt met zijn ogen en brengt mij terug naar de cel. Eindelijk..