Tanısalar Severlerdi Fırsat Vermedim

yanlızlık benim adım...

Kuduz bir köpek kadar yalnızım.
Peki neden? Düşünüyorum bazen saatlerce ve aklıma en ufak bir fikir bile gelmiyor. Günler geçti hatta sayamadığım bir kaç bahar.. 
Yanımda bir sürü kalabalık var. Fakat ben yalnızım. Sanırım onun yüzünden. Hatta eminim ki onun yüzünden. Sanki tüm kalabalığım oydu, gitti. 21 yaşındayım bir onu sevdim çok saçma,evet. Dört senemi aldığını sanıyor fakat şuan bile ömrümden alıyor, kim bilir hatırlamıyordur belki de...
Sene 2011 lise yıllarım yeni başlıyorum okula. Özel okula yazdırdı annem, her ne kadar istemesemde. Babam yok. O kadar net söyleyebiliyorum ki artık, yok. Vefat edeli 10 yıl oldu ama dün gibi hatırlıyorum her anımızı. Elimden tutup parka götürürdü beni, dizim kanayınca sarılır öperdi. "Geçti mi? " Diye sorardı. Geçmese bile üzülmesin diye "geçti babacım." Derdim. Şimdiyse yokluğunda tüm yaralarım açık, annemse sarmayı bilmiyor. Neyse ki dayım sayesinde geçimimizi sağlıyoruz. Çok havalı biri olarak görünüyorum, kimse içimi bilmiyor. Annem yirmi lira harçlık verdi ve servise doğru yol almıştım. Müdür bir kaç konuşma yaptı ve bize sınıflarımızı gösterdi. Sınıfım 9-D'ymiş. 2. Kata çıkıp sınıfımı buldum ve en arka sıraya oturdum. Uzun saçlarım vardı fakat topluydu, olduğundan kısa görünmesine rağmen güzel duruyordu. Sınıftakilere baktım ama hayal ettiğim gibi değildi. Sıcakkanlı değil de hepsi egoist duruyordu, belki de ben de öyle durduğum için öyle hissediyordum. Sınıftan çıkıp diğer yaşıtlarımızın sınıfına da baktım. Boyum diğerlerine göre daha küçük duruyor ve kendimi minicik hissediyordum. Canım sıkıldı ve sırama gelip oturudum. Zil çaldı ve hoca içeri girip bizimle tanışmaya başladı. Kendisinin ismi Raşit, Matematik öğretmeniymiş. Çok havalı duruyordu. Herkes kendini tanıtmış ve en son bana gelmişti. Adımın Yağmur olduğunu söyledim ve en sevdiğim rengin siyah olduğunu da ekleyip oturdum. İlk günüm olmasına rağmen yıllardır okuldaymışım gibi rahat bir şekilde geziyor ve arkadaş çevremi topluyordum. Altı kişiyle çok yakın olmuştuk. Öğle arası yemek yemeye kantine indik ve tost söyledik. Yemeği yedikten sonra sınıfa çıkarken bir kaç son sınıf olan kız bizimle yeni gelenlere bakın diye dalga geçti duymazdan gelmemiz gerektiğini söyledim ve sınıfa geldik. Son dersimiz boştu,ders programları dağıtıldı . Zil çaldı ve servise doğru gidiyordum, serviste de en arkadaki tek kişilik koltuk benimdi. Herkes geldiği yerde gittiği için sürekli ben orda oturacağımı söyledim.  Gidiyorduk. Yollar sanki bana birini getirecekmiş gibi mutlu bakıyordu bulutlara. Sahi öyle miydi? Biri de benim için gelir miydi bu yollardan? Bilmiyordum. İçimde bir sıkıntı vardı ve bu sıkıntı her neyse canımı çok yakmıştı. Akşam günlüğüme okulda neler olduğunu yazdım. Annemle de konuştuk ve ben odama gittim. Belki bir iki saat belki daha fazla,hatırlamıyorum. Yıldızlara bakıp sadece düşündüm, ne düşündüğümü bilmeden.  Sabah okula büyük bir istekle gittim. Serviste o yol her zamankinden kısa geldi bana. Sınıfa adım attığımda oturduğum yerde sarışın, uzun boylu,cool görünümlü, kot ceketiyle oturan biri vardı. Yanına gittim, "burası benim yerim" dedim. Ukala bir tavırla "Artık benim minik." Dedi. Bana demişti . Arkasından "istersen sıramın bi köşesine oturabilirsin, fazla yer kaplayacağını sanmıyorum." Dedi. Çantamı üzerine fırlattım ve "Umarım yanıma oturduğun için pişman olmazsın ahmak! " Dedim. Zil çalmıştı ve maalesef yanında oturuyordum. Yoklama listesinde adını öğrendim. Turan. Zaten başka bişey olmazdı. Tam bir egoist ismi. İsmimi öğrenmişti o da. Silgimi alırken o da kendi silgisi sanıp benim silgimi almaya çalıştı. Sanırım el ele tutuştuk, evet. Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Elini yanlışlıkla tutmama rağmen çekmedim,o da çekmedi. Ders bitene kadar el ele tutuştuk,utanmıştım. Hiçbir şeyim değildi ve el ele tutuştuk 30 dakika. Göz göze geldik.
"Çıkışta bişeyler içelim mi ?" Diye sordu. Hemen kabul etmemek için "öğle arasında net bi cevap veririm Turan." Dedim. "Tamam güzelim." Dedi. Güzeli miydim sahiden? Çok heycanlanmıştım. İlk defa bi erkeğin elini tutmuştum hatta sanırım hoşlanıyordum ondan. Kızlar bana ne olduğunu sordu ama net bişey olmadığı için anlatamadım. Öğle arası kolumdan tuttu ve "bence cevap vermenin tam zamanı,gelmezsen çok şey kaçırırsın." Dedi. Ben de "Geliyorum saat 17.30 da bluecafe'de ." Dedim. "Gecikmezsin umarım." Dedi ve yanağımı sıkıp gitti. Saat yaklaştıkça kalp atışlarımı duyuyordum. Derste yine el eleydik. Hatta hoca bakmadığı zamanlarda beni öpmüştü. "Helalimsin." dedi. Ben ders boyu buluşunca nereye gideceğimizi düşünmüştüm. Zil çaldı ve ayrıldık. Ben hemen üzerime hırkamı alıp çıktım. Saat 17.30 du . Heyecandan numarasını alamamıştım. Neyse ki geldi ve cafe'de hiç durmadan hemen bi yere gittik. Beni lunapark'a getirdi. Elinin arkasından pamuk şeker çıkardı ve "senin o minicik kalbin, her zaman çocuk kalsın güzellik." Dedi. Sonra elleriyle yedirdi bana o pamuk şekeri. Dizlerime yattı, saçlarıyla oynadım bi süre. Sonra birlikte lunaparktaki oyuncaklara bindik. Hayatımda bu kadar eğlendiğimi hatırlamıyorum. Saat 21.00 olmuştu. Annem 5 kez aramış, eve gitmem gerekiyordu ama bırakamıyordum Turan'ı. Turan'ın da telefonu çaldı. Hemen telefonunu sessize alıp cebine koydu. "Kim o arayan?" Dedim. "Önemli biri değil hayatım, arkadaşlardan biri." Dedi. Neyse ki çok durmadan eve bıraktı beni. Annem onun beni eve bıraktığını görmüş ve öfkesinden kapının hemen önünde bekliyordu. Turan annemi farketmeyip beni öptü ve sarıldı karşılık verdim. Annem eve geldiğimde soru yağmuruna tuttu beni. "O çocuk kim? , Neden seni öpüyor? , Sana neden sarıldı? , Sen niye karşılık verdin ?" Dedi. Hiçbir şey söylemeden yatağıma gidip bu güzel günün hayalini kurdum. Numarasını vermişti hemen mesaj attım. "Seni seviyorum." Yaklaşık 20 dakika sonra cevap verdi . "Bende seni seviyorum." Sabah okulda sınıfa ilk biz gelmiştik . Kimse yokken hemen sarıldı bana. Bende ona sarıldım ve telefonunun titrediğini hissettim. O da farketti ve telefonunu sessize aldı. Sesimi çıkarmadım çünkü beni seviyordu. Her gün çıkışta buluşuyorduk . Ona "babamdan sonra güvendiğim tek kişi sensin. Nolur gitme." Dedim. Bana "Senden gideceğimi bir kez daha sakın tekrar etme, seni çok seviyorum. Bana inan,güven. Ve ben varken kendini asla yalnız hissetme." Dedi. Bir kez daha sevdim. Bir kaç ay geçti ve sanırım artık sevgiliydik. Bana "bir gün sana benimle birlikte ol dersem ne dersin?" Dedi. Tıkandım önce ama sevdiğim adamla ilişkiye girmek neden kötü bişey olsun ki diye düşünüyordum. "Tabi ki sonuçta ikimiz de birbirimizi seviyoruz " dedim. "o zaman benimle birlikte ol. " Dedi. Çok hızlı gidiyorduk. Bunu ona da bu şekilde söyledim. "Turan tabi ki ilerde olur ama şuan net bişey yok hızlı gitmiyor muyuz?" Dedim. Bana verdiği cevap bi miktar ciğerimi yaktı." Yağmur, eğer bir gün benimle birlikte olmak istersen. Numaram belli, ben burdayım. Görüşürüz." Dedi. Ve uzun bir süre hiç konuşmadık. Okulda yüzüme bile bakmadı. Sanırım bana çok kırılmıştı. Turan'a gidip onunla birlikte olmam gerektiğini söyledim ve çıkışta onunla birlikte otele gideceğimi söyledi. Kabul ettim, onu çok seviyorum. Gittiğimizde bana en doğru kararı verdiğimi ve beni hiç bırakmayacağını söyleyerek üzerimdekileri çıkardı. Gözlerimi kapattım ve inanılmaz bir acıyla bitmişti. Yatakta kan olduğunu gördüm. Bakınca mide bulandırıcı görünen bir ortam olmasına rağmen Turan olduğu için çok mutluydum. Tenime dokunduğu dakikayı yoldayken düşünüyordum.   Akşam eve geldiğimde whatsapp'tan gelen mesaja baktım. "Yağmur. Ben Turan'ın en yakın arkadaşıydım. Bunu öğrendikten sonra onunla olan muhattaplığımı kestim. Evet bana inanmıyor olabilirsin ama beni iyi dinle. Turan ilk geldiği gün senin çok güzel biri olduğunu ve seni elde edebileceğini söyledi. Bizim diğer erkek arkadaşlarımızla iddaya girdi ve seninle birlikte olması gerekiyordu, idda buydu. Seni kullanırsa tüm erkekler Turan'ı övecek, seni ezeceklerdi. Ben, ben seni çok seviyorum Yağmur. Turan'ın 2 senedir sevgilisi var zaten. Seni kullanmak içindi, kendini ona ezdirme. Nolur yapma, beni boşver. Kendini o Turan için yakma güzelim. Sakın yapma." Ağlamaya başladım. Turan beni kullanmış mıydı sahiden? Nasıl yapardı bunu? Ben ona güvendim, ben ona babamdan sonra en çok güvendiğim insansın dedim. Allahım ne yaptım ben? Annemin yüzüne nasıl bakarım, üstelik sevgilisi de varmış. Salak yerine koydu beni. Ben, Yutkunamıyorum. İlk defa birini sevdim. Bu muydu be? Yarın onunla son kez yüzleşip hesap soracaktım. Sabaha kadar ağladım. Okul formamı giymeden çıktım evden. Okula gitmedim ve Turan'ı aradım. "Okula gitmeden önce bluecafe'nin önünde seni bekliyorum." Deyip cevabını beklemeden kapattım ve cafe'nin önünde beklemeye başladım."