Hayat Sahnesi

49 6 1
                                    

Yenildiğimi sanıyorlar, hatta biraz da delirdiğimi...

Kalp. Bu tanımı ilk ne zaman öğrendim, ne zaman kaybettim? Ne demek kalp? Aşk mı? İhanet mi? Değil mi? Peki ya ne? Kalp, kalbim şimdi nerelerde Mavi? O zamanlar bilmezdim kalp ne demek, nerde, öğrendim hepsini. Acı öğretti bunları bana. Kalbimin yerini bilmezdim sadece mavilerini görünce içimde hızlanırdı bir şeyler. Nefesim kesilirdi. Şimdi biliyorum hepsini. Yavaş yavaş çıktım bu sahneye. Maviydi seyircim. Zaten sadece ona söylemek isterdim. Kapattım gözlerimi, dışardan gözledim bir kez daha hayatımı. İster istemez gözlerim doldu. Birkaç damla aktı gözlerimden derken fazlalaşmaya başladı. Anladım ki akan kanmış gözlerimden. Mavinin silmesini bekledim kanları. Silmedi. Başladım bir şarkı mırıldanmaya, belkide gelirdi tekrar yanıma. "Gittuğun o yerlerde söyle huzurda misun oooy. Geride kalanlarun söyle farkinda misun. Atun beni denizlere vermeyun ellerine oooy. Zaten hasret kalmiş idum o deniz gözlerune. Atun beni denizlere vermeyun ellerine oooy. Zaten hasret kalmiş idum o deniz gözlerune." Birkaç adım daha ilerledim sahnede. Hayat sahnesiydi üstünde durduğum. "Gidupta dönmemeye söyle yeminli misun oooy. Dönüpta görmemeye dayanabilur misun. Ey göklerun yıldizi benum farkumda misun oooy. Benden ayri yaşamaya dayanabilur misun. Ey göklerun yıldizi benum farkumda misun oooy. Benden ayri yaşamaya dayanabilur misun. Atun beni denizlere vermeyun ellerine oooy. Zaten hasret kalmiş idum o deniz gözlerune. Atun beni denizlere vermeyun ellerine oooy. Zaten hasret kalmiş idum o deniz gözlerune. Atun beni denizlere vermeyun ellerine oooy. Zaten hasret kalmiş idum o deniz gözlerune."Uçurum geldi aklıma. Uçurumdan atlayışım. Ellerimden tutmayışı. Gözlerimi açıyorum. Göremiyorum o eşsiz mavileri. Oysa dinler de alkışlar diye umuyorum. Birkaç kez gözlerimi açıp kapıyorum. Gene bulamıyorum. Bir kez daha küfrediyorum kendi kendime. Hayat sahnesinde bile beni yanlız bıraktı diye. Hep yaptığımı yapıyorum bir şarkı daha mırıldanıyorum hazır sahnedeyken."Ne kağıt kalemsiz olmayı bilir ne de ben sensiz kalmayı. Neden bir dert biter diğeri gelir? Ateştir bu iyi bilir yakmayı."Bu ateş sarmıştı yüreğimi artık kor kor yanan bir yangındı bu içimdeki."Kuşları anladım da senin kanatların yok nasıl uçtun da gittin? Kırık cam misali hatalarım acıtır seni böyle mi kaybettim?"Nasıl kaybettim anlayamıyorum. O eşsiz Mavi nasıl uçtu bir türlü çözemiyorum."Bul beni kaybolmuşum izim silinmiş dilim suskun susmuşum. Bak bana mahvolmuşum senden kendimi almayı unutmuşum."Benliğimi kaybettim sende, peki sende alıştın mı bensizliğe."Bul beni kaybolmuşum gecem günüme karışmış bir hoşum. Sanma ki sarhoşum ne var ne yoksa yıkıldı içimde bomboşum."Senden sonra anlamsızlaştı her şey susmayan ben bile konuşamamaya başladım boğazım düğümlendikçe. "Ne gün güneşe doymayı bilir ne de ben sana bakmayı. Uyutsun gece beni sevmesemde sensiz hayaller kurmayı. Dikenleri anladım da senin çiçeklerin vardı nasıl soldunda gittin? Fırtınam oldun yıkıldım ben söyle seni böyle mi kaybettim?" Hani hayaller kurmuştuk beraber senin omzunda. Hani hiç ayrılmıycaktık. Hayallerimi gerçekleştirecektin. Halbuki ben sensiz hiçbir hayal düşlememiştim zihnimde."Bul beni kaybolmuşum izim silinmiş dilim suskun susmuşum. Bak bana mahvolmuşum senden kendimi almayı unutmuşum." Çok unutkan olmaya başladım bu aralar. Mesela kokunu unutmaya başladım. Sesini unutmaya."Bul beni kaybolmuşum gecem günüme karışmış bir hoşum. Sanma ki sarhoşum ne var ne yoksa yıkıldı içimde bomboşum."Sanki koca bir boşluktayım. Çabaladıkça derinlere iniyorum yokluğunda. Ellerini bekliyorum çıkmak için. Tek kurtuluşum olduğundan. Gittikçe kısılıyor sesim belkide ağlamaktan."Bul beni kaybolmuşum izim silinmiş dilim suskun susmuşum. Bak bana mahvolmuşum senden kendimi almayı unutmuşum. Bul beni kaybolmuşum gecem günüme karışmış bir hoşum. Sanma ki sarhoşum ne var ne yoksa yıkıldı içimde bomboşum. Bul beni kaybolmuşum sensiz ben bomboşum. Bak bana mahvolmuşum sensiz ben bomboşum."Sessiz bir küfür daha mırıldanıyorum akan yaşlara, beni sensiz bırakanlara, kendime ve hayata. Şimdi soruyorum sana beni sensiz bırakanlar sana benden daha çok aşık olabilirler mi Mavi? Mutlaka seni seviyorum derler. Sor onlara ben kadar sevebilirler mi mavilerini? Öl dese mavilerin ölebilirler mi mesela? Ben burada mavilerini görmeden her gün intihar ederken... Sor ve düşün beni sensiz bırakanları, sana ve bana yaptıklarını....

#BeniMavisizbırakanlaraküfrüm
Hafize KARAŞAHİN

"Senin için ölürüm "diyordun ya haklıymışsın benim için öldün...

KARMAŞIK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin