Yüzüme gelen ışıkların rahatsızlıgıyla gözlerimi açtım. Bu sabah da hayatıma lenet ederek yerimden kalktım. Odanın icindeki kenarları kırılmış eski dolabımın yanına gittim.içerisinden siyah kot,siyah düz kazagımı çıkarıp yatağa serdim. Duvarları küften yesillesmis banyoya gidip yüzümü yıkadım.kıyafetlerimi giyip çantamı alıp ,ayagıma siyah asker botlarımı giyip evden cıktım.
Lambaların aydınlattığı kadarıyla yolda yürüyordum.Neredeyse kışa girecektik bu yüzden okula giderken hava karanlık oluyordu . Okulum uzaktı buraya ne otobüse verecek param ne de sevecek yüzüm vardı.
Okulum iyi degildi okulda ne ararsan vardı. uyusturucu satan, sigara icen kabadayılar... Daha sayardım fakat beynim durmus durumda ates bile illaki duruyormuş demekki .
Daha okulun yarısına gelemeyen ben bir sigara yakıp geçmişimi duşünmeye basladım.
Çok acılar cektim ben... Aslında önceden bu kadar vicdansız, acımasız biri degildim.Güzel bir ailem vardı mutluyduk. Fakat ben karanlk islere basladım.Benim gibi gençlere uyusturucu satıyordum. Günlerden bir gün sattığım malların parsını caldırdım. Sonucu hiç iyi olmadı ailemi katlettiler itler bende oradan kaçıp istanbula taşındım. İki yıldır buradayım sadece hafasonları calısıyorum evim kırık dökük bisey yemek yiyecek param yokken sigara iciyorum ne ironi ama.
Okula yaklaşırken biten sigaramı yere atıp ezdim. rüzgarın dağıttığı siyah saçlarımı kulağıma tutturdum. Soguktan morarmış ellerimi birbirine sürterek ısıtmaya çalıştım. Montuma iyice sarıldım ve okula girdim . 11.G karşımda duruyordu kapıyı çalmadan sınıfa girdim ne de olsa hocalar bana bisey diyemiyorlardı. Sınıfın gözlerini üzerimde hissetsemde umursamadan en arka sıraya gecip oturdum. Mavi gözlerimin zehrini etrafa yayarak sınıftakilere döndüm gözlerimi kısıp onlara ne bakıyorsunuz bakışı atıp sırama iyice yayıldım. Saden ders dinlemeyen biri oldugum icin kafamı sıraya gömdüm.
Ben ateş yanmaya mahkum bir ateş. Tükenmislerin hikayesi umsuzların hikayesi bir ateş.
Gecelerin ölüm sesizzliginde yaşayan bir ateş.Düstügü yeri bile yakmaya hali olamayan bir genç.
Kolları façadan geçmiş, uyuşturucudan gözleri morarmış sigaradan vücudu çürümüş bir kız.
Yaşıyorum tabi buna yaşamak denirse. Hayatımın bana verdigi kadarıyla yasıyorum. Nefretim bile beni sevmezken aynı bedende yasıyoruz ,tıpkı mutluğun beni terk ettigi gibi.
Beni anlayamazsınız beni kimse anlayamaz ne sen ne yanındaki ne de bir baskası ne de şu an bu yazıyı okuyan ateş severler.
Kalbim bile ömrünü doldurmuşken ben neden yaşıyorum diye soruyorum kendime. Fakat bakıyorum oda gitmis.
Ateş yanlızdır! Yanında kim olursa olsun onu da yakar bu yüzden hiç dostu olmaz. Ateş okyanusa aşıktır fakat okyanus atesi severse ateş ölür. Ateş okyanusu severse okyanus kurur. Ne acınası bir ateş. Ne sevilesi bir okyanus diye gecirdim icimden...
Hikayemi begendiyseniz begenilerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum sevgili ateş severlerim... ♥♥♥
