Gökhan ve Cemre,Songül ile Güney'i tek bırakmak için alt kata girdiler.Songül Güney'in kucağında yarı uyanık bir şekilde eve girdi.Güney Songül'ü kucağından indirdi.
G;Bekle ayakkabını çıkartacağım.
Güney Songül'ün ayakkabısını çıkardıktan sonra kendi ayakkabısını çıkarttı.Songül onu beklemeden yürümeye başladı.
G;Songül bekle
Songül bilinci kapanık bir halde yürümeye devam etti.Tam yere düşecekken Güney onu belinden yakaladı.
G;Sana bekle diyorum değil mi?
Güney Songül'ü tutarak odaya götürürken Songül durup başını Güney'in göğsüne yasladı.
G;Ne oldu Songül...Ne oldu da gittin.
S;Özür dilerim.
G;Bir daha beni bırakacak mısın?
S;Evet
G;Ne.
S;Olmaz artık...Yapamam
G;Songül ne olmuş ola bilir.
S;Ö...Hiç bir şey.
Songül hızla odaya girip yatağa yattı.Her yer hala dağınıktı.Songül belinde iki soğuk el hissedince geriledi.
G;Sen istemesen de ben hep yanında olacağım.
Songül ağlayarak gözlerini kapattı.
*************************************
Songül uyandığında derin bir nefes aldı.
'Ölümüne tanık olduğum,hatta ölümünü engelle bileceğim adamın oğluyla sevgiliyim...Ve o adamı benim babam ölürdü.Yapma Songül...Uzak dur ondan.'
Songül dayanamayıp başını Güney'in boyun girintisine koyup küçük bir öpücük kondurdu.Güney gülerek gözlerini açtı.
G;Sana da günaydın.
Songül hızla doğrulup yataktan kalktı.Güney ona yetişemeden hızla evden çıkıp alt kata indi.Kapı açılana kadar zile bastı.
SE;Beynimi si-Songül?
Serkan hızla Songül'e sarıldı.
S;Hoş bulduk ama beni öldüreceksin...
SE;Tamam tamam geç içeri.
Eylül Songül'ü görünce koşarak sarıldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
E;Hoş geldin...Bir daha sakın bizi bırakma.
S;Tamam...Bırakmayacağım.
SE;Güney de geldi.Hadi kahvaltı yapalım.dedi arkadan.Songül'ün yüzü düştü.
