Αφεντικό?!

Κεφάλαιο 4

Χτυπαω την πόρτα και ακούω το χαρακτηριστικό 'περάστε'.

Ανοίγω σιγά και μπαίνω μέσα.

Κάθεται στην καρέκλα. Σοβαρός κτητικος με τις άσπρες τρίχες να είναι εμφανές στα μαλλιά και στο μούσι του.

Μπορεί να είναι σαράντα και άλλα κρατιέται μια χαρά.

Δεν με κοιτάει είναι προσηλομένος στα χαρτιά του.

"Ήρθα"μίλησα για να με καταλάβει. Αλλα ουτε καν που με κοίταξε.

"Τι να κάνω σήμερα;"ξαναμιλησα. Πάλι δεν απάντησε.

Έχω αρχίσει να με εκνευρίζει. Αφάνταστα πολύ.

Χτύπησα το πόδι μοθ με δύναμη κάτω. Πάλι τίποτα. Κοιτάει τα χαρτιά του.

Μου σπάει τα νεύρα που νομίζει ότι είμαστε σκουπίδια όλοι εδώ μέσα. Αλλά με ανάβει και ο αυταρχισμος του στο κρεβάτι. Παρά την ηλικία του είναι καλός. Και εκνευριστικός. Όπως ο Απόλλωνας μόνο που αυτός είναι πιο νέος.

Κάθομαι στην καρέκλα. Ούτε τώρα με κοιτάει. Άμα δεν ήταν το αφεντικό μου θα του είχα ανοίξει το κεφάλι. Μα το θεό.

Κάθομαι και τον κοιτάω καμία αντίδραση. Κάνω μια γκριμάτσα κα πέφτω πίσω στην καρέκλα.

"Emily σήμερα θα είσαι στο μπαρ να καλωσορίζεις τους πελάτες" μου απάντησε μετά από λίγο και σήκωσε το κεφάλι του. Ένα πονηρό χαμόγελο είχε ζωγραφιστει στο πρόσωπο του. "Σε λίγο όμως δεν βιαζόμαστε" του χαμογελασα πίσω και σηκωθηκα από την καρέκλα. Περπαταω αργά, σταθερά και όπως πάντα προκλητικά. Γυρνάει την καρέκλα στο πλάι για να κάτσω πάνω του. Καθομαι με ανοιχτά τα πόδια. Βάζει τα χέρια του στον κωλο μου χουφτονοντας τον. Μουγκριζω όπως και αυτός. Τριβομαι πάνω στον καβαλο του.

Σε δευτερόλεπτα με έχει σηκώσει και με έχει τοποθετήσει πάνω στο γραφείο πετώντας τα πάντα κάτω.

"Γιατί δεν μου μιλούσες πριν;"νιαουρησα αφού ξέρω ότι τον καυλωνει.  
"Γιατί αμα είσαι θυμόμενη κάνεις καλύτερο σεξ" απάντησε και συνέχισε να μου δαγκώνει τον λαιμό.

Γέλασα και άρχισα να πιέζω τον ορθομενο του καβαλο με το μουνι μου πάνω από τα υφάσματα που σε λίγο δεν υπήρχαν.

Με γύρισε ανάποδα έτσι ώστε να ακουμπησω τα χέρια μου στο γραφείο και μπηκε μεσα μου. Ήταν βιαιος, κτητικος, αυταρχικος. Ολα.

"Γάμω την πουτανα μου... "πήγε να πει μέσα από τα μουκγρητα του αλλά τον διεκοψα.

" Αυτό δεν κάνεις; "Απάντησα γελώντας αλλά γρήγορα το γέλιο μου μετατράπηκε σε βρισιές, μουγκριτα, και αναστεναγμους.