Αφεντικό?!

Κεφάλαιο 5

"Σε μισώ. Σε μισώ... "έλεγα όση ώρα έκλαιγα κάτω στο πάτωμα,μέχρι που ένα χέρι με τραβάει κλείνοντας μου το στόμα και κολλοντας τα σώματα μας. Άρχισα να κουνάω τα πόδια μου πέρα δοθε για να με αφήσει. Αυτός όχι μόνο δεν με άφησε αλλά μας εβαλε μέσα σε ένα δωμάτιο.

Τρομοκρατιθηκα δεν ήξερα τι να κάνω. Ποιος είναι και τι θέλει;

"Εγώ είμαι ηρέμησε.." ακουσα την φωνή του αγοριού - γιο του αφεντικού να μου λέει. Άφησε το στόμα μου και Αμέσως άρχισα να του φωνάζω.
"Πας καλά παιδάκι μου θες να με αφήσεις στο τόπο εε π..... "δεν συνέχισα να τσιριζω καθώς ξαναέβαλε το χέρι του στο στόμα μου κάνοντας μου νόημα να βγάλω το σκασμό.
"Συγγνώμη αν σε τρόμαξα αλλά αν σε άφηνα εκεί..... " μου ψιθύριζε αλλά εγώ είχα χαθεί στα μάτια του. Είναι αυτό το οχι ακριβώς μπλε αλλά πάει προς το γκριζοπρασινο.  Είναι τα πιο εντυπωσιακά μάτια που έχω δει ποτέ μου. Βέβαια και γω εχω μπλε μάτια αλλά τα δικά μου είναι μπλε, ψυχρά. Ενώ τα δικά του είναι ζεστά.

"Εμμ κοπελιά με ακούς τόση ώρα η τσάμπα μιλάω; "με βγάζει από τον λήθαργο μου το άγνωστο αγόρι - γιος του αφεντικού ταρακουνοντας με.

" Εμμ τι είπες; Συγγνώμη αφαιρέθηκα. "δικαιολογιθηκα χαμογελοντας αμήχανα.

Έκανε μια γκριμάτσα αγανάκτησης ξεφυσώντας.

" Γαματο θα σου πω στον δρόμο για το σπιτι"είπε και μου γύρισε την πλάτη τραβώντας με μαζί του κοντά στο παράθυρο.

Έκανα ένα επιφώνημα έκπληξης γιατί με τράβηξε και για αυτό με τον δρόμο για το σπιτι.

Τι γίνεται;

"Ποιο δρόμο; Ποιο σπίτι; Τι έγινε;Πως θα φύγουμε; Και το κυριότερο πως σε λένε; "ρώτησα τραβώντας το χέρι μου από την λαβή του και τριβοντας το. Μικρός μικρός αλλά έχει βαρύ χέρι.

"Άρης και θα πάμε στο σπιτι μου και το γιατί θα στο εξηγήσω στο δρόμο" είπε με αγανάκτηση και με ξαναεπιασε από το χέρι τραβώντας με.

"Emily... Παρεμπιπτόντως "αναφώνησα καθώς αυτός έκατσε στο ανοιχτό πλέον παράθυρο σέρνοντας και μένα μαζί του.

"Θα αγκαλιαστουμε και θα πηδηξουμε οκ;" μου μιλούσε λες και ήμουν μωρό.

Εγνεψα καταφατικά κάνοντας μια γκριμάτσα αηδίας. Δεν ξέρω γιατί απλά μου βγήκε.

Ο Άρης στριφογυριησε τα μάτια του και με έβαλε να κάτσω στα ποδια του,την ώρα που ακουγοντουσαν ομιλίες και χτυπήματα στον διάδρομο.