Αφεντικό?!

Κεφάλαιο 1

Όχι δεν πονάει. Ούτε με τρελαίνει. Απλά με ερεθιζει.
Κάθε του άγγιγμα βίαιο. Ωραίο. Κάθε του διείσδυση με καυλωνει περισσότερο. Τελειώνει και με αφήνει να τελειώσω μόνη. Αλλά αυτό είναι που μου αρέσει. Αυτός είναι που μου αρέσει!
_________

Κάποιος με σκουνταει το ίδιο βίαια με εχθές. Ξέρω ποιος είναι. Μονο αυτός με ακουμπάει έτσι. Ανοίγω τα ματιά μου αλλά τα ξανα κλείνω. Φως πολύ φως.
"Έλα σήκω, μεζεψε τα 'ρούχα' σου και φύγε "άκουσα να μου λέει.

Η φωνή αυτή κάποτε δεν ήθελα να την ακούω αλλά τώρα την χρειάζομαι οσω τίποτε άλλο.

Τείνω το χέρι μου" Τα λεφτά είναι πάνω στο τραπεζάκι. Είναι ακριβώς όσα μου ζήτησες. Τώρα φέρε το πράγμα " του λέω ενώ έχω ακόμα κλειστά τα μάτια. Ξεφύσαει. Σηκώνεται και μου δίνει το σακουλάκι. Χαμόγελαω και ανοίγω τα μάτια μου. Ανακαθομαι στο κρεβάτι με το σακουλάκι ακόμα στο χέρι.
Όμορφος. Μόνο αυτή λέξη τον χαρακτηρίζει. Ακόμα και μέσα στο λιγο φως που μπαίνει από τις κουρτίνες, που έχει κλείσει πλέον, φαίνεται πόσο όμορφος είναι. Έτσι, με το τσιγάρο στα χείλη και με τα μαλλιά ανακατεμενα. Έτσι, ξαπλωμενος στο κρεβάτι, χωρίς μπλούζα. Έτσι μου αρέσει.

"Να έρθω το βράδυ μόνη ή με την Βανα? " ρωτάω. Από μέσα μου εύχομαι να πει 'Έλα μόνη σου μωρό μου'. Αλλά αυτό δεν θα το ακούσω ποτέ. Γιατί γι αυτόν δεν είμαι τίποτε άλλο παρά μια ακόμα του δρόμου. Με τους άλλους δεν με ενοχλεί αλλά με αυτόν είναι αλλιώς. Βασικά πριν λίγο καιρό έγινε αυτός παλιότερα ήταν σαν τους άλλους.

Ρουφιξε λίγο από το τσιγάρο του και απάντησε. "Emily εγώ..." έκανε μια παύση και ξεφυσιξε.
"... Κάνε ότι θες... "ολοκλήρωσε και ξαναρουφιξε λίγο από το τσιγάρο του.

Σαν μαχαίρι στην καρδιά.

Δεν θα το δείξεις. Όχι Emily. Οχι τώρα.

Σηκώθηκα και ανεβηκα πάνω του. Άρχισα να του τριβομαι αλλά τον έβλεπα δεν ηθελε. Αναστεναξα και κάθισα πάνω στον καβαλο του.
" Απόλλωνα τι έχεις? "τον ρώτησα καθώς του χαιδευα τους κοιλιακούς του.
Κάτι μουρμουρισε και μετά μου φώναξε πετώντας με κάτω μαζί με τα ρούχα μου." Φυγε! ".
Σηκωθηκα εκνευρισμενη έβαλα τα ρούχα μου βιαστικά και χωρίς να τον κοιτάω έφυγα.

Κατέβηκα από τα σκαλοπάτια τις πολυκατοικίας και βρέθηκα πάλι μέσα σε αυτό το μπαρ.
Στο μπαρ που χορεύω. Που μεθαω και πηδιεμαι.
Αλλά μου αρέσει . Βασικά μου άρεσε.  Αλλά γιατί να το σταματήσω; Δεν τον ενδιαφέρει καν! Γιατί δεν είμαι τίποτα γι αυτόν.

Είναι η δεύτερη φορά που θέλω να φύγω από κει μέσα.
Η πρώτη ήταν πριν λίγες μέρες όταν κατάλαβα ότι μου αρέσει και τον είδα με μια άλλη.

Ξεκίνησα να περπατάω προς το διαμέρισμα μου. Δεν είναι μακρυά πέντε λεπτά με τα πόδια. Πολλοί με κοιτούσαν. Άλλοι με απεχθια και άλλοι με λιγουρα. Λογικό τα ρούχα που φοράω σε αυτά τα βλέμματα αρμοζουν.
Αλλα όπως είπα και πριν δεν με νοιάζει για τους άλλους αλλά μόνο γι αυτόν.

Όταν έφτασα στη πολυκατοικία μου είδα το αμάξι της Βάνας έξω από την πόρτα.

Έβγαλα τα κλειδιά και μπήκα μέσα. Σκοτάδι. Άνοιξα το φως και ανεβηκα τις σκάλες. Άνοιξα και της πόρτα του σπιτιού μου και μπήκα μέσα πετώντας τα πράγματα που κρατούσα όπου έβρισκα.
"Ήρθες? "ακούστηκε η φωνή της Βάνας μέσα στο καθιστικό.
" Ναι! "φωναξα πίσω.
Πήγα στο καθιστικό και την βρήκα να κάθεται πάνω στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση.
Πήγα δίπλα της βαριεστημενα και ξαπλωσα με ένα αναστεναγμο αγανάκτησης. Με κοίταξε παράξενα.
" Τι έχεις εσυ? "με ρώτησε. κάνοντας μια αστεία γκριμάτσα. Γύρισα και την κοίταξα. Ήθελα να γελάσω. Πάντα αυτή η κοπέλα οπότε με κοιτάει θέλω να γελάσω. Δεν είναι ότι έχει κάτι πάνω της. Αντιθέτως είναι πολύ όμορφη. Όμως έχει τόση θετική ενέργεια που στη μεταδίδει στο πι και φι

"Θα σου πω μετά "της είπα και γέλασα στο τέλος.

Γέλασε και αυτή και με άρπαξε να με φιλησει. Την αφήνω να. ε φιλαει γιατί ξέρω ότι με γουστάρει και θέλω λίγη χαλάρωση . Ναι είναι λεσβια,τουλάχιστον έτσι λέει . Αλλά έχω παρατηρήσει πως κοιτάει τον μπάρμαν.

Την πιάνω από τους γλουτους και περνάει τα πόδια της γύρω μου. Προχωράω προς το δωμάτιο χωρίς να σπασω το φιλί μας.
Μου τραβάει πισω τα μαλλιά.Την χουφτωνω. Αναστεναζει.

______________________

Καινούριο βιβλίο!! 😍

Πως σας φάνηκε το 1ο κεφάλαιο?

Στο επόμενο σκέφτομαι να βάλω τους χαρακτήρες!

Τα λέμε στο επόμενοοο.....🎆🎆

Με αγάπη... Πάντα... Δέμητρα! 😍😍