Being Me...

Being Me... : 04

Title:

Being Me...

~~~o~~~ - ~~~o~~~

Chapter Four

There are things or event that you couldn't just avoid no matter what you do because there is this saying that the earth is round and no matter what you do it would go back right in front of you.

~~~o~~~ - ~~~o~~~

Matapos niyang pumayag sa magiging double dinner date na isi-net ni Veron para sa kanila, naglagi na muna uli sila sa tabing dagat at nag-swimming lang sila ng ilang oras tutal naman hindi naman kainitan ng mga oras na iyon.

"Hey! What are you thinking?" Veron suddenly asked after sitting at the blocks of a rock along the shore.

Rica stares at her. "Well," she sighs and shrugs. "Nothing that much," she simply answered.

Veron sits to her side. "I think you were thinking of them..."

"Who?"

"Your father, who else?" it sarcastically answered.

She gave up a deep breath. "Alright, a bit..."

"A bit ka diyan, eh, halos nakalarawan na riyan sa mukha mo na pinoproblema mo ang pagdalaw sa kanila lalo na sa father mo, alam naman natin kung gaano ka-allergy iyon sayo lalo na ngayon." Tumingin ito sa kanya mula ulo hanggang paa. "You've change a lot!"

"Hay! Bahala na nga saka, sa loob ng siyam na taon ngayon ko pa lang uli makikita sila kaya siguro sobra akong nag-aalala." Pangangatwiran niya rito.

"Uhm, para ba sakin ang sinasabi mo o para sayo?"

Rica smiles at her. "Well, it seems so..."

Veron takes a deep breath. "Hay! Ewan ko na! Kahit din naman ako walang maipapayo so, mas tamang i-enjoy na lang muna natin ang vacation natin bago natin isipin ang mga madramang parte ng buhay mo. Okay?"

"O... kay!" sabay ngiti rito ng matamis.

"Ay! Grabe namang tamis ng ngiti na iyan!" sita nito na tinawanan lang niya. "Anyway, tara na balik na tayo sa room natin para makapag-prepare pa tayo sa magiging double dinner date natin at para na rin mas maganda tayo kapag nakaharap na natin sila."

"Haist! Kailangan pa bang magpaganda eh, magaganda na tayo!" may pagmamalaki niyang sagot rito.

"Iyan naman ang gusto ko sa best friend forever ko, eh! You really know our best!" it agreed with a wide smile.

"Mochiron watashi wa tadashī koto o shitte imasu!" she said and laugh on it together as they going to back from their hotel where they staying.

(Of course I know right!)

~~~o~~~ - ~~~o~~~

Nakailang ulit na siyang naghanap ng maisusuot na damit para sa magiging double date nila ng best friend niya ngunit hanggang sa mga oras na iyon wala pa rin siyang mahanap.

"Haist! Naman! Bakit ba hirap na hirap kang mag-hanap ng maisusuot? Eh, ako itong makikipag-date!" mataray na sita sa kanya ni Veron nang bigla na lang itong pumasok sa kuwarto niya.

"Hay!" sabay hagis niya sa hawak-hawak niyang damit. "Eh, di hindi na ako pupunta!"

"What!"

"You heard it right, didn't you? So, just live and–––"

"Wait! Wait! Wait!" it stops her. "What are you talking about?"

"You've said it, didn't you?"

"What?"