At the reception hall
Karamihan sa mga invited sa kasal ko mga ka business ni daddy..
Hindi naman siguro ko pinambayad sa utang ni dad....
Think positive Caera...
“hoi” tinatawag ako ni Jael
“hoi ka din. Bakit?”
“tara na sa bahay”
“huh? Anong gagawin mo sakin?”
(o.o)
(o.O)
(O.O)
“alam kong iniisip mo, asa ka naman”
Aist..kakahiya naman bakit kasi ang aking singkit na mga mata ay lumaki ng kasing laki ng “OO”
Nagging obvious tuloy..
“d naman yun yung inisip ko eh”
“tsk.let’s go. We have to pack up our things”
“eh sila mommy ba?”
“kanina pa sila nakaalis. Tulala ka kasi jan kaya di mo namalayan”
“hindi ba nakakahiya sa mga bisita na aalis tayo?”
“ano ka ba di naman to katulad sa Pilipinas tsaka sina mommy na bahala jan”
“malay ko ba eh sa taga Pilipinas ako eh”
Ano kayang magiging kinabukasan ko sa taong to.. kung rebeldeng anak ako di ako papaya na makasal dito..
“Jael may maid ba tayong kasama sa bahay”
“wala.kailangan ba?”
“may mga gamit na ba dun?”
“meron na pinaayos na daw ng mommy mo sa katulong niyo”
“buti naman”
“Ah Jael pwedeng magtanong?”
“oh?”
“bakit ka pumayag na makasal ka agad?”
“ikaw bakit ka pumayag?”
“ah eh..”
“wag na lang nating pag usapan”
Haist..hirap kausap naman nito...tatagal kaya ako sa piling nito...bakit ba kasi ako pumayag??
BINABASA MO ANG
My Bitter Husband
Teen FictionMarriage is a process by which two people who love each other make their relationship public, official, and permanent daw... hindi rin.hindi talaga..hindi sakin eh...pano ba naman kasi i am married to a man na di ko naman kilala... bakit?pano?anong...
