Dear Mr. Stranger

Chapter 2

Chapter 2

I'm here inside my room. Not my room in my lolo's house but the room they gave to me. Yung babae kanina ang sabi niya sakin tawagin ko nalang siyang Tita Carol. Di kaya sila natatakot na isumbong ko sa pulis ang mga pangalan nila kung saka sakali man na makabalik ako samin?

I was startled when I heard a knock at my door. Pumunta naman ako at binuksan yon. It was The woman.. I mean Tita Carol.

"Hi. Can I come in?"

I nodded at her then she came in.

"I just wanted to make sure that you're okay. We don't really intend to hurt you or anyone else." She held both of my hands then looked at me. She's smiling like she's full of hope? "Can you trust us? Rather.. Please trust us."

I just stood there while staring at her. I can't resist that smile. She's like my mother. She reminds me of her.

I nodded at her then smiled.

"Thank you!" Then she hugged me. Parang tuwang tuwa siya. "Sige. Magpahinga ka na." Then she left, still smiling.

I think I can trust them.

~

The sun was shinging bright when I woke up. Ang ganda ng view. Lalo ko atang nagugustuhan na dito. Bumangon na ako at nagpunta sa CR. It hit me. I don't have any clothes. Suot ko parin yung suot ko kahapon. Sakto namang may kumatok sa pinto.

Nagmadali akong buksan yon at nakita ko si Juan Miguel na nakatayo sa harap ko may dala siyang paper bags? What for?

"Oh. You're clothes."

Wow. Nabasa nila ang isip ko. Napangiti ako sa kanya at inabot yung mga paper bags. "Thank you."

Parang natulala naman siya. Why?

"Why? May dumi ba ako sa muka?" Tanong ko sa kanya at pinunasan ko ang muka ko gamit ang kamay ko.

"N-nothing! Lumabas ka na lang pagkabihis mo." Umalis na siya kaagad na parang nagmamadali.

Naligo na ako at nagbihis tsaka ako lumabas. I'm wearing a floral dress.

Nakita ako ni tita Carol kaya pinalapit niya ako sa kanya.

"You're so beautiful Catherine." Puri niya sa akin. I'm not used of being praised. Nahiya naman ako at yumuko. "Don't be shy. You're really pretty. Ipapakilala nga pala kita sa kanila." Tumingin naman ako sa mga kasama niya. Nandun yung lalaki kahapon na nagsorry tsaka yung mga kasama niya.

"He's Nate." She points to the man that said sorry. He looks nice. Mukang ang jolly ng personality niya. His hair looks like one of those famous boy bands, the long hair. "Hello miss Catherine! Nice meeting you!" I just smiled at him.

Then she pointed to a girl. The only girl there. She looks really young. Parang teen ager about 16 years old or above. Kulot ang buhok niya na mahaba. She's really pretty and she looks like Tita Carol. "She's Priscilla my daughter and my bunso." Priscilla smiled at me then said hi. "Hello." I replied at her then I also smiled.

Next is a man with a scar on his face, specifically on his left cheek. He looks manly but I think he has a mysterious aura pero muka naman siyang mabait. Siya yung nangbara kay Nate kahapon. "He's Mikealson, or you can call him Mike." He just smiled at me and I smiled back.

Marami pa siyang pinakilala they are all boys. Lastly she introduced Juan Miguel.

Juan Miguel is well... Handsome? They are all handsome but Juan Miguel stands out for me. I don't know why. He didn't even bother to smile or even look at me. He's has a cold aura. His hair is long like with a korean man. He's tall. Hanggang balikat lang niya ako. He's familiar to me but how could that happen? Ngayon lang naman kami nagkita. I just shrugged the thoughts away.

"Dahil naipakilala ko na silang lahat sumama ka muna sa kanila. Baka kung ako lagi ang kasama mo maaga kang tumanda." Natawa naman siya pati na sila. "Okay, I'll leave her to you guys! Take care of her. Lagot kayo sakin kapag may nangyaring masama sa magiging daughter--" Naputol na naman yung sasabihin niya ng biglang may sumigaw.

"Mom!" Napatingin naman ako sa nagsalita. Si Juan Miguel? Ano ba dapat ang sasabihin ni Tita Carol? Daughter what?

Natawa naman si Tita Carol at tuluyan nang umalis.

Nakatingin parin ako kay Juan Miguel... "Uno.." Bigla nalang lumabas sa labi ko. Huh? Bakit ko nasabi yon?

Napatingin ulit ako kay Juan Miguel. Nanlalaki yung mga mata niya. Tumingin ako sa paligid ko nanlalaki din yung mga mata nila. Huh?

"Ah-ahmm bakit?" Tanong ko sa kanila. Walang sumagot. Wala ring nagsasalita. May mali ba akong nasabi? "I'm so--sorry. Did I say something wrong? Sorry." Napayuko ako. Are they angry at me?

"No! Wala kang nasabing mali. Ang ganda lang ng boses mo!" Biglang sabi ni Nate. Nag agree naman silang lahat. Nakahinga ako ng maluwag akala ko galit sila.

Tumingin ulit ako kay Juan Miguel... Nakatulala siya. Why? Dahil din sa boses ko? Naramadaman niya atang nakatingin ako kaya tumumingin din siya. Nakakahiya nakita niya ako. Nagiwas agad ako ng tingin. Naramdaman ko namang umalis na siya.

Lumapit sakin si Priscilla. "Ate Catherine. Come with me. I'll show you my clothes and my accessories. I'm sure magugustuhan mo sila!" Hinila naman niya ang kamay ko pero bago pa niya ako maisama pinigilan na siya ni Nate. "Wait! Ang sabi ni tita sumama satin. Sa atin! Hindi sayo lang wag mo ngang solohin si Catherine!" Sigaw niya kay Priscilla tsaka niya hinatak yung isa ko pang kamay.

"You're so epal talaga kuya Nate! Sakin sasama si Ate kasi pareho kaming girl!" Hintak naman niya ulit ako. "You're so epal talaga Priscilla!" Habang ginagaya niya yung way ng pagsasalita ni Priscilla. "Samin siya sasama!" Hinatak niya din ako. "Sakin sabi eh!" hintak ulit ako ni Priscilla. "Samin sabi eh!" Hinatak ulit ako ni Nate. Pinaghatakan nila ako ng dalawa hanggang sa nahilo ako. Hindi ko alam kung kanino ako sasama. Pipigilan ko na sana sila sa pagaaway ng may sumigaw.

"Stop! What are you doing you two?!" Tumingin ako sa sumigaw. Si Tita Carol. "Iniwan ko lang saglit si Catherine nagkakagulo na kayo. Diba sabi ko take care of her? Ano yang ginagwa niyo. Nahihilo na siya oh!"

"Sorry mom! Si Nate kasi!" Pagmamaktol ni Priscilla kay Tita. "Anong Nate I'm your kuya! Mas matanda ako sayo. Tsaka ikaw kaya nauna sabi ni Tita satin hindi sayo lang!" Para silang bata kung magaway, cute.

Napabuntong hininga si tita. "Okay hindi na siya sasama kahit kanino." Magpoprotesta pa sana yung dalawa ng magsalita ulit si Tita. "Kay Juan Miguel nalang siya sasama." Natahimik sila bigla tsaka tumango tango. Ang bilis atang magbago ng isip nila?

Tinawag ni tita si Juan Miguel mula sa labas. "Ikaw muna ang sumama kay Cat.. mo" tumingin naman ng masama si Juan Miguel kay Tita. Huh? Ano bang sabi ni Tita? "I mean ikaw muna ang magpasyal kay Catherine dito. Nagaaway lang kasi yung iba diyan." Sabay tingin niya kay Nate at kay Priscilla na tumingin lang sa baba at taas nila na patay malisya.

"Bakit ako na naman?" Sagot ni Juan Miguel kay Tita. "Ayaw mo? Ayaw mo talaga?" Sabi naman ni Tita. Di ko sila maintindihan. "Fine."

"Cat Let's go." Nagtataka akong tumingin sa kanya na papaalis na. Cat? Ako daw ba?

Bigla naman siyang napatigil sa paglalakad at humarap sakin. "I--i mean Catherine tara na." Tumalikod siya at naglakad na ulit. Humahagikgik naman yung mga tao sa likod namin. Bakit?