Günlerden 17/09/2016 ve tam 7 ay sonra ilk kez sahaya çıktım yeni takımıma daha ilk idmana çıktığım zaman alıştım ve içimden dedim ki
"Bu takım bu sezon şampiyon olacak ve şampiyonluk maçında son sayıyı ben atacağım"
Her neyse idman başladığında çok neşeli heyecanlıydım heyecanımı atmamı sağlayan en büyük etkenler ise gittiğim salon ve en yakın arkadaşım O Y idi beni kendisi çağırmıştı ailem ile konuştum ve dedim ki
"Ben basketbola geri döneceğim ve bu takımla birlikte şampiyon olacağım" dedim ve ilk başta babam karşı çıktı fakat sonra ne kadar sevdiğimi bildiği için izin verdi ve heyecanımı laptop ta oyun oynayarak atmıştım
Babam ve Annem benim için çok değerliler çünkü onlar izin vermeseler bir daha basketbola dönemeyecektim ve mutlu olmayacaktım.
Şu anda takımdaysam ve mutluysam takım arkadaşlarım,antrenörüm ve ailemin sayesindedir sizlere çok teşekkür ediyorum
''HER BİTİŞ BİR BİTİŞ DEĞİLDİR AKSİNE BİR BAŞLANGIÇTIR EĞER SİZ YAPTIĞINIZ İŞLERE UĞRAŞTIĞINIZ SPORA GÖNÜLDEN BAĞLIYSANIZ HİÇ BIRAKMAYIN DAHA DA İYİ OLMAK İÇİN ÇALIŞIN VE HERKESİN GİTTİĞİ YOLDAN GİTMEYİN Kİ HEM İZ BIRAKIN HEM DE YAPTIKLARINIZLA VE BAŞARILARINIZLA GURUR DUYSUNLAR!''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BASKETBOL İLE TANIŞMAM
AventuraHERKESE MERHABA BEN ATAKAN BU HİKAYEMDE BAŞIMDAN GEÇEN SPOR HAYATIMDAKİ OLAYLARI ANLATACAĞIM UMARIM BEĞENİRSİNİZ
