Okulun o sıkıcılığından bıkmıştım artık , bir an önce bitsin istiyordum şu hafta. Nihayet cumartesi günü oldu . Evden bir telaş çıkıp otobüse bindim bugün gün yaşayacaklarımdan habersiz...
Aklımda kesin bir plan yoktu , otobüsteyken Arife 'yi aradım.
-Bugün napıyorsun canım buluşalım mı?
-Kuzum bugün Betül'le bulusacaktım ama sen de gelsen bi sorun olmaz , hem tanışmış olursunuz .
-Peki tatlım 20 dakkaya ordayım.
deyip kapatmıştı telefonu , yol boyunca telefondaki İngilizce bir şarkı dinliyodum , bu aralar heves yapmıştım, maksat iyi İngilizce konuşmaktı. Ben şarkının duygusunu anlamaya çalışırken bi an ineceğim yere geldiğimi fark ettim. Birden müsait bir yerde diye seslendim şöföre, bi ters baktı bana , o anda aklıma geldi kulaklık kulağımdaydı ve büyük bir ihtimalle bağırmıştım. Neyse artık geçip gitti, bir daha nerde görecektim ki zaten o insanları.sonra taktım kulaklığı.Çarsıda etrafa baka baka geziyodum. Hastanenin önüne gelmiştim . Etrafa bakındım bi kaç saniye . Ne Arife ne Betül gözükmüyordu etrafta.Hemen rehberden Arife'i bulup aradım.5 dakikaya ordayım, Betül de yolda dedi. Beklemekten nefret ederim ama başka bir çare yoktu.Sonra birden birinin kulaklığımı çektiğini fark ettim.Gelmişlerdi , asıl şimdi başlıyordu herşey ...
