MDITY2: THE COMEBACK [ completed]

CHAPTER 47 : MAHAL PA DIN KITA

NOTE: itong MDITY2 po ay matatapos na siguro 3 chapters na lamang ^^V

-----

Kumabog ng mabilis ang dibdib ko at napatingin kay Lance ng mga oras na iyon, halos maluha ako pero pilit ko na lamang pinipigilan..

May kutob akong may mangyayari kaya pinangunahan ko na siya.

"Lance, anong pag-uusapan natin?"

Tahimik lang ang buong paligod at tanging sasakyan lang ang iyong maririnig..

"Lance?" ulit ko.

Napahawak ako bigla sa tiyan ko...

"Sam." ang mga mata niya ang tinignan ko pero may kakaiba.. Ibang-iba.. Puno ito ng lungkot at pag-aalala..

"Lance ano ba kasi yung sasabihin mo?" ulit ko na naiinis na tono.

"Sam *sigh* " timingin siya sa mga mata ko na ngayon ay unti-unti ng tumulo ang luha.

"Lance." niyakap ko siya ng mahigpit.

Pero imbes na yakapin din niya ako ay inalis niya ang pagkakayakap ko sa kanya at humakbang patalikod.

"Ano bang problema? May nagawa ba ako?" sabi ko.

"SORRY." yan lang ang lumabas sa bibig niya.

"Sorry for what?"

"Sorry, but..I DON'T LOVE YOU ANYMORE!!!" ayana ng mga katagang tumusok sa aking puso..Salitang lalo pang nagpaluha sa akin.

"Ba--Bakit?" ayan lang ang lumabas sa aking bibig.

"WAG MO NG TANUNGIN!"

"NO!!! Alam kong there's a reason behind this!! Kilala kita Lance! I know you very well!"

"Hindi mo ko lubusang kilala! Niloko kita di ba?pero nung bumalik ako ano?MINAHAL MO ULIT AKO di ba? ISA KANG TANGA SAM!!! TANGA ka!!!"

*SLAP*

"I HATE YOU!!!" tuluyan ng bumuhos ang aking luha.

"Okay lang! SIGE! MAGALIT KA SA AKIN!! THIS RELATIONSHIP IS NONSENSE!!!"

*SLAP*

"Anong--"

"Wag mo ng pagpilitan ang sarili mo sa akin!"

Lumapit ako at hinampas siya at tsaka tulyang napayakap sa kanya.

"GOODBYE!" bumitaw siya at tuluyang tumalikod.

"NO LANCE!!!" niyakap ko siya mula sa kanyang likod.

"HOLD OUT OF ME!" tabig niya sa kamay ko.

"LANCE, I don't understand what are you talking about,  but you promise me that you will never hurt me again, na hindi mo ako ulit iiwan tulad nung dati!Dahil na naman ba kay Amia?"

"Sam, please?" nakita kong may tumulong luha mula sa kanyang mga mata.

"Lance please din! Don't leave us like this!"

"US?"

Napatingin ako sa mga mata niya...

"Lance." napahawak ako sa sinapupunan ko.

"A--anong?" lumapit siya sa akin at tumingin sa aking sinapupunan.

"Lance, I'm--I'm pregnant! We will have our own baby!" napahagulgol ako sa sinabi ko, di ko aakalaing ngayon ko masasabi sa kanya ito..Iiwan pa din ba niya kami?

"IPALAGLAG MO!" napatingin ako sa kanya.

"O kung gusto mo susustentuhan ko na lang!" pahabol niya pa.

*SLAP*

"Ito na ba kami saiyo ngayon? wala ka ng pakialam sa amin? Lance akala ko matatanggap mo kami pero mali ako!!! PARE-PAREHAS LANG KAYO!!! MANLOLOKO AT WALANG AWA!!! YOU DON'T DESERVE TO BE A FATHER OF MY CHILD!!!KAYA KO SIYANG BUHAYIN!!! MABUBUHAY KAMING DALAWA!! LEAVE US NOW!!!" iyak ko.

Pero niyakap niya ako bigla...Napahagulgol ako lalo..

Ito na ba talaga ang buhay ko? IIWAN na naman niya ako?at ngayon "KAMI" ng magiging anak niya! Tapos ipapalag;ag niya ang bata? ITO NA BA TALAGA ANG KAPALARAN KO?

"Sam, I'm SORRY!" naramdaman kong tumulo ang mga luha niya.

"Lance please don't leave us like this!"

Tumingin siya sa mga mata ko..at hinawakan ang aking pisngi.

"I'm doing this for our BUSINESS!!!"

Tuluyan na siyang umalis at ako'y naiwan mag-isang umiiyak..

Naiwan na namang muli ng taong minamahal ko.. IIwan niya kami dahil sa business, Pero alam kong mahal niya KAMI! Nasabi lang niya iyon para di ako mahirapang tanggapin na iniwan na naman niya KAMI di ba?

MAHAL PA DIN KITA LANCE ALVAREZ!!

Mahal pa din kita kahit ilang beses mo akong saktan, tanga na kung tanga pero ITONG PUSO KO ANG SINISIGAW AY IKAW LAMANG...

HINDI MO AKO MAPIPIGIL , MAHAL PA DIN KITA!!!