Bira an öyle donakaldım ama sonra hemen yere koyduğum çantamı alıp koşmaya başladım.Arkamdan geldiğini duyuyordum.Ama arkama bakacak zamanım yoktu.Hemen karşıda kalkmak üzere olan otobüse bindim.Şoför adama kapıyı kapatır mısın diyince kapıyı hemen kapattı ve saniyeler içinde onu arkamda bıraktım.Şimdi en büyük sorun bu otobüs nereye gidiyordu ve benim İstanbul bileti dışında başka biletim yok.Şoförün bana seslenişiyle kendime geldim.''Kızım dikilme de geç arkada bir yere otur ''dedi.Kafa sallayarak en arkada sadece bir kişilik yerin boş olduğunu görüp oraya oturdum.Arkama yaslanıp gözlerimi kapattığım sırada bir gencin yanımda dikildiğini hissedip kafamı yana çevirdim.Sanırım otobüslerde hani bilet falan topluyolar ya heh işte o geldi.''Hanımefendi biletinizi verir misiniz''dedi.''Tabi hemen''diyerek cebimden çıkardığım İstanbul biletini verdim.Genç şaşkın bakışlarla bilete bakarken''hanımefendi vermiş olduğunuz bilet İstanbul bileti ama biz İstanbul'a değil,Ankara'ya gidiyoruz''dedi.Şaşırmış görünmeye çalışarak''Nasıl olur görevliye sorduğumda bu otobüsü göstermişti.Adam yine şaşkın bakışlarla bana bakarken''kusura bakmayın ama iki kilometre ileride mola yerinde sizi indirmemiz gerekecek.''dedi.Adam da haklıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKTAN KAÇARKEN AŞKA TUTULMAK
RomanceHerkesin kesin aklından çıkardığı ama kalbinden çıkaramadığı biri vardır.Benim de öyleydi bir zamanlar.Ne kadar unutmaya çalışsam da bir türlü unutamadığım...Ama bir an, öyle bir an gelir ki, aslında kalbinizden çıktığını ve hatta yerini başkasının...
