"Napıp ediyor,sevdiğini üzüyor,aklımız ermez aman Allah..."
Bölüm ithafı: zehraaltay7923
...
Kapattım gözlerimi,düşündüm.O ve ben.O ve ben imkansızlığı temsil ediyoduk.İmkansız diye birşey yoktur sözüne inanmıyorum.İnanmak istiyorum ama Alaz buna izin vermiyor.Benden nefret eden biri beni nasıl sevebilir,nasıl aşık olabilir ki?Bu yüzden bu söze inanmıyorum.Keşke öyle olsa ama işte..olmayınca olmuyor.
New York'a gelene kadar uyumuştum.Eğer uyumasam bu yolculuk çekilmezdi.Uçaktan inerken Alazla sadece bir kere göz göze gelmiştim.Gözlerini ilk kaçıran o olmuştu.Hocalarla yan yana geldik ve hocalar bize önemli bir açıklama yapacağını söyledi.
"Çocuklar ne yazıkki diğer ülkelerden öğrenim için gelecek olan çocuklar bu hafta gelemeyecekler.O yüzden biz de eğitime bir hafta sonra başlayacağız.Bu bir hafta boyunca ne yapacağız diye soruyorsanız,gezeceğiz.İlk 2 gün hepbirlikte gezeceğiz,daha sonra siz tek gezeceksiniz.Şimdi otellerinize gidebilirsiniz.Adresler hepinizde var.Hadi bakalım yarın görüşürüz."
Bu aslında iyi olmuştu.Bir hafta tatil yapacaktık.Yaprakla birlikte grubun arkasından yürümeye başladık.Hepimiz aynı otelde kalacaktık.Alazla aynı otelde kalacaktık.Tek isteğim şu birlikte geçireceğimiz bir ayın güzel geçmesiydi.
***
Otelin önündeydik.Kafamı kaldırıp göz gezdirdim.Gayet lükstü.Altın rengi ışıklar onu yüceltiyordu.Yaprakla birlikte grubun arkasından ilerlemeye devam ettik.Yaptakla aramızda muhabbet ederken önümüzden ilerleyen Alaz ve arkadaşlarını da izlemeyi ihmal etmiyordum.Siyah bir insana nasıl bu kadar yakışabilirdiki?Bu diğerlerine haksızlık sanırım.Konuşurken güldüğünü gördüm.32 diş sırıtıyordu.İlk defa bu kadar derin güldüğünü görüyordum.O kadar güzeldiki...Bu gülüş benim parçalara ayrılan kalbimi biraraya toplayıp,yeniden yaşatmayı becerebilirdi.O cidden harikaydı.Böyle birşeyin,artık birşey diyorum çünkü bir insan evladı bu kadar güzel olamaz,bana nasip olmasını nasıl düşünebilirdim?O bana herşeyiyle fazla gelirdi.Onu kendime yakıştıramıyorum.Ama sevgim öyle büyükki.Benim sevgim ikimize yeter de artar bile.Ama Alaz sevmeyi bilmez.Kalbi buz adamım benim.Sana sevmeyi öğretmek isterim...
"Hey!Sen beni dinlemiyomusun?"
Dalgın dalgın yürürken Yaprağın cırlamasıyla ona döndüm.Bu kızdan cidden bu ses çıkabiliyormuydu?Zorlanıyo olmalı.
"Dinliyorum."
Yalancı olmak sana yakışmıyo Loya!(içses)
"Ne dedim en son ben?"
"Ihmm,Burağı nasıl dövdüğünü anlatıyodun."
Bana gözlerimi kısarak bakınca yakalandığımı anladım ve göz devirdim.
"Bu anlattığım iki önceki konuydu şuan Sefadan bahsediyodum."
"Tamam Yaprak dalmışım işte,hem okadar çok şey anlatıyosunki kafam karışıyo."
Resepsiyona geldiğimizi görünce sustu.Yoksa devam ederdi.Hepimiz sıraya geçtik önümüzdekiler oda anahtarlarını alıp ilerlemişlerdi ama tam önümüzde bulunan Alaz ve Reha kadınla kaşları çatık bir şekilde konuşuyorlardı.Onları dinlemeye başladım.
"Sorry,but your room has been given to another person." (özür dilerim ama odanız başka bir kişiye verilmiş.)
"But I made a reservation, this is bullshit." (Ama ben rezervasyon yaptırdım,saçmalık bu.)
"Sorry..." (Üzgünüm.)
"I want another room for two." (İki kişilik başka bir oda istiyorum.)
