24 Saat | Stony

10 ⏳

İyi okumalar dilerim.

⏳

19 Saat - 41 Dakika Kala
Öğlen
02.19

"Anladığım kadarıyla 1 günden az zamanım var diyorsun?"

Tony'nin zihni tekerlekli sandalyesinin tekerleklerini çevirmeye odaklıydı. Yeni tanıştığı arkadaşının sorusunu algıladı ama odaklandığı noktadan dikkati dağılmadı. Cevap olarak sadece kafasını sallamakla yetindi. Tekerlekleri elleri ile daha çok hızlandırırkem aniden durdu, koridorun sonuna yeni arkadaşıyla aynı anda geldiklerini fark etti.

Yine kazanan olmamıştı.

"Bir kez daha."

Tony ve Jacob, tekerlekli sandalyelerini aynı hizaya getirdikten sonra birbirlerine gözlerini kısarak baktılar. Hastanede ki tek eğlenceleri tekerlekli sandalye ile yarış yapmaktı. İster istemez bunu ciddiye alıyorlardı ama Jacob, Tony Stark'ın hikayesini merak ediyordu.

"Seni bu hale düşüren kim?" diye sordu.

Tony'den merakını gidermesini bekledi ama merakını giderecek bir cevap gelmeyince ısrarla bir kez daha sordu.

"Hikayen ne?"

Hastanenin koridorunda düdük sesi yankılandı. Koridorun en başına Peter'ı dikmişlerdi. Peter, sıkıldığı yüzünden belli oluyordu ama Tony'nin eğlendiği bariz ortadaydı, sessiz kalma hakkını kullanmak en doğrusuydu. Tony, düdük sesini duyar duymaz tekerlekli sandalyesinin tekerleklerini hızlandırdı. Tekerlekler ellerine çarparken acısa da umursamadı çünkü eğleniyordu. Koridorun sonuna, Peter'ın yanına vardığında bu sefer kazanın kendisi olduğunu fark etti ve ellerini havaya kaldırdı.

"Ben kazandım!"

Tekerlekli sandalye yarışını kazandığından dolayı kahkahalaea boğuldu. Zafer hissinin verdiği zevki seviyordu. Tony'nin doğduğundan beri rekabetçi bir yönü vardı ve en basit şeylerde bile bunu kullanması kazanmasını sağlıyordu. Jacob'un kendisine baktığını fark ettiğinde ise sorusuna bir cevap beklediğini anladı ve gülümseyen yüzü soldu.

Jacob, Tony'nin gülümsemesinin solmasını izledi ve bu durumdan rahatsız oldu. Tahminine göre sorduğu soru üstğne düşünmeye başladığını hissediyordu ve her ne yaşadıysa bu onun üzülmesini sağlıyordu. Tekerlekli sandalyesini hareket ettirerek Tony'nin tekerlekli sandalyesine çarptı. Bu karşısında ki adamın dikkatini dağıttı.

Az bir zamanı vardı. Bu zamanını düşünerek değil, gülerek harcaması gerekiyordu.

"Benim hikayem..." dedi ve devamını getiremedi, Tony.

Karşısında ki adama ne diyecekti?

Sevdiğim adam, ailem hakkında ki gerçekleri sakladı ve beni terk etti. En yakın arkadaşının yanında yer aldı. Benden sakladığı gerçeklerden dolayı ona kızgındım ve farklı tercihler yaparak, sevgimizi yok ettik. Birbirimize düşman kesildik. Savaşmamız gerekiyordu ve savaşta, demir kolu olan arkadaşı beni hayatta tutan ark reaktörüme vurdu. Öleceğim. Hikayem ne kadar havalı değil mi? Senin hikayen ne?

Sevdiği adamı kaybettiğini birine anlatmak onun için zordu. Yaşadığı şeyler zihnini yeterince yoruyordu ve bunları birine anlatmak ona daha da zor ve yorucu geliyordu. Yüzüne her zaman taktığı Tony Stark maskesini takmak ona daha mantıklı geliyordu.