One Last Time: A girl in the crowd

CHAPTER FIVE

Chapter Five

"I'll never leave you, and I'll always be loving you." hindi to totoo.

"Wala akong iba at ikaw lang mahal ko kaya tumahan ka na." he kneeled in front of me and wiped my tears.

Hindi ko parin ma process sa utak ko kung ano ang mga nagyayari.

I blurted everything without knowing that he's listening. This is my fault for being rude and not facing them. Bruh.

"Ba't ka nandito?" tanong ko sa kanya.

"I'm hear to visit my girlfriend." sabi nya with a wide smile.

"Wala nang tayo." sagot ko.

"I never agreed with your descission." he rolled his eyes.

"I miss you. Do you miss me too?" sabi nya.

"I wanted to, but..." sagot ko.

"Wanna go to the balcony?" he offered his hands. We went to the balcony together. Hindi ko alam iniiwasan ko sya pero hidi ko sya maayawan.

"I love you." sabi nya.

I wanted to hear it again, ang tagal kong hinintay na sabihin nya yon sa akin, hindi sa aming mga fans. I missed him so much.

"I know." tanging sabi ko. I missed him pero hindi nya pwedeng maramdaman iyon. He needs to let me go.

"Is that all, walang I love you too, o kaya I miss you?" he heaved a deep sigh before asking.

"Sa tingin ko yon lang ang gusto kong sabihin." sabi ko, kung alam mo lang, kung alam mo lang kung gaano ko pinipigilan ang sarili ko.

"Ba't ka ba nandito?" tanong ko.

"I'm here to visit you. It's a little bit rude na hindi ako pinapasama ng ibang members kung saan sila pupunta." explain nya.

"Baekhyun tama na. Wa'g na nating lokohin ang bawat isa, walang tayo matagal na at kailangan mo na rin akong kalimutan." sabi ko.

"Eh, ikaw ba nagawa mo ba akong kalimutan?" tanong nya.

Hindi ako nakasagot sa tanong nya.

"Diba, hindi. Hindi, dahil alam ko na nandiyan parin ako sa puso mo pero, pilit mo lang pinipigilan yan." sabi nya.

"Mahal mo parin ako Scarlet at alam ko yon. You don't need to show it through words, you express it through your actions." sabi nya.

Wala akong nasagot, babagsak lang ang mga luha ko, kung sushbukan kong sumagot.

"Sagutin mo naman ako oh?" sabi nya sabay hawak sa braso ko.

"Scarlet" pagmamakaawa nya.

"Pagod na ako. Pagod na pagod na ako. Hindi ko na kayang makasama ka." sagot ko.

"Sa tuwing nandyan ka nasasaktan ako." huminga ako ng malalalim.

"Nasasaktan ako, dahil sa tingin ko mali ang desisyon kong piliin ka, pero pag wala ka.." huminga ako ng malalamin upang mapigilan ang aking mga luha.

"M-mas lalo akong nasasaktan. Alam kong tama ang desisyon ko na iwan ka kasi yon ang dapat, at iyon ang nakakabuti." huminga ako ng malalim.

"Ang sakit eh, alam mo yon ang sakit dito." sabi ko sabay turo sa puso ko.

"It hurts because you don't know anything, and it will never be your fault. All I know that it's mine, it's my fault that I fell inlove with someone that I can't have." sabi ko.

For a second I thought that my eyes will come out from their sockets, when I felt someone hugging me.

"Ba't mo ba to ginagawa ha?" tanong ko pero wala syang binigay na sagot.