One Last Time: A girl in the crowd

CHAPTER THREE

Chapter Three

It's been five months since nung iniwan ko si Baekhyun. Maraming nagbago sa kanya. Hanggang ngayon fan parin ako nila. I'm always his fan.

Si Baekhyun? Sa tingin ko mas gumagwapo sya every comeback nila. Nagpapakita narin sya ng abs, at saka may sub-unit na sila. Ang CBX, bumili nga ako ng sampung album ng Baekhyun version. Do I sound like fangirl now?

Masaya ako dahil nakapagmove-on na sya, at ako hindi pa, pero malapit ko naring makalimutan ang lahat nang namamagitan sa amin, ngayon isa nalang akong simpleng fan na naka harap sa laptop at cellphone ko.

Kailangan ko pa sigurong maghintay sa tamang panahon, tamang panahon kung kailan ako pwedeng magpakita sa kanya.

May connections parin kami ng EXO. Nagkikita parin kami ng ibang members ng EXO, pero yung ay kung may time sila at wala si Baekhyun. Mahirap na. They became my bestfriends these past months. They've been so caring like a real brother. That's why I really treasure these guys.

It's been five months, five lonely months. Hanggang ngayon umaasa parin ako na makikita ko sya sa personal, syempre nga diba fan ako? Sino bang fan ang hindi umaasang makita ang bias nila? Wala akong magagawa isa lang ako, mahigit tatlong milyon ang kalaban ko, sana makapunta man lang ako sa fanmeet nila. Miss ko na yung babes ko, patay malisya mga bes.

As I've said I'm one of the see of faces beyond his world.

I'm just his fan now. Just his fan.

Naglalakad ako sa Han River nang may biglang nakabunggo sa akin. Langya di marunong tumingin sa dinadaan.

Tinulungan nya akong tumayo. Gwapo sana eh hangin naman. Sya na nga nakabangga sya pa yung tumatawa. Bwiset sinisira ang gabi ko.

"Miss. You left something." tawag nya pero hindi ko sya nilingon man lang.

Alam ko namang maganda ako, hindi mo naman kailangan magsinungaling para lang makuha ang atensyon ko, duh.

"Left my ass." sagot ko at narinig ko syang tumatawa.

Dahil wala na naman akong gagawin at nasira na nga yung gabi ko  dahil sa lalaking hugis rectangle yung ngiti, ay napag-isipan ko nalaang umiwi.

Nagbihis na ako at tatawagan ko na sana kaibigan ko ng napansin kong nawaala pala yung phone ko. Naalal ko rin na wala akong kaibigan, loner kaya ko, that's what you get kung maghohome school ka.

Isa bago pa naman yung phone ko. Ipon ko yon. Hindi ko naman sinasabing mahirap kami, pero gusto ni mama na matuto kaming magtipid, na kung may gusto kami ay kailangan naming pag-ipunan para makuha namin yon.

Bumalik ako sa Han River, yung lugar kung saan may nakabunggo ako. Langya baka magnanakaw yon.

"Miss. You left something"

Nag eco bigla yung boses nya.

Fudge. Ang bobo ko, feelengara kasi na maganda, kahit totoo naman.

Yan kasi ang suplada. Kahit alam kong wala nang chance na makikita ko ang phone ay nagpatuloy parin akong maghanap sa lugar na yon.

Biglang may aninag na makitab yung mata ko, hindi ito ang phone ko, ito ay isang bracelet. Kinuha ko ito at isinuot sa kamay ko, ganda nito ah.

Nang pauwi na ako ay may nahagilap akong isang letrato sa billboard. Nakasulat dito ang Happy Birthday EXO's Baekhyun.

Tinignan ko ng mabuti ang lalaking nasapicture. Sya yung lalaking nakabangga sa akin. Teka artista sya? Yung panget na yon artista? Eh magnanakaw yon eh.