Guard My Body

Tenth Temptation

WHO could possibly be this mysterious-poetic-out-of-this-world person? Hey. Come to think of it.

Tuwing dumarating sakin ang mga ganitong sulat sakto namang hindi nagpapakita sa harap ko ang damuhong Midas na iyon.

Therefore. . .

Does this mean. . .

That MR and Midas Ramos are one? O baka naman nagkataon lang na parehas sila ng initials?

Geez. Am i even sure na initials nga yung MR?

Malay ko ba kung Mother Rita or what yun!

The sudden turn of events kept me bothered as I am currently heading towards my unit. The guard beside the revolving door eyed the stuffed toy suspiciously like it may have some kind of bomb or something.

Do I look like a member of Isis?

Pinili ko nalang na balewalain ang mapanuri nitong mga mata. Ngunit bago pa man ako tuluyang makapasok sa loob ng gusali ay may natanaw akong pamilyar na bulto sa gilid ng aking mga mata.

I choosed to confirm if what I'm seeing now is true.

Lumapit ako kaunti sa gawi niya upang makita ko ang mukha nito ng malapitan.

But when I clearly saw his face. . . No. . .the face of the woman he is talking to, rather,

I felt like all of my blood went wild.

Confirm. Si Midas nga ito!

Pero sino naman kaya tong alupihan na kasama niya?!

The woman doesn't seem familiar of the word decent in any sense of her clothing. Like DUH. She looks like a hyena reawdy to devour its prey.

I saw Midas turned his head towards my direction na parang may hinahanap. And thats my cue. Mabilis akong nagtago sa likod ng malaking pine tree upang patuloy silang obserbahan.

Ngunit nang mabalik na ang tingin ko sa dalawa ay siyang ikinapanlaki naman ng mata ko ang eksena nila. The alupihan was enthusiastically wrapping her filthy arms around Midas' right arm and she's obviously rubbing her silicon-fake boobs. 

Ugh. 

Ew. Eto ba ang pinagkakaabalahan ng damuhong to' ngayon kaya hindi siya nagpapakita?

Before anything happens, I chose to turn my back against them and walk away. I can't hide the bitterness that I felt when I saw him with some other girl. I felt betrayed.

Pinilit ko paring maglakad ng maayos kahit alam kong nanginginig na ang aking mga tuhod. I kept looking straight, trying to keep my sanity intact until I reach my unit. 

Ngunit hindi yata umayon ang lahat sa gusto.

Bago pa man ako makarating sa pintuan ng gusali ay biglang nanghina lalo ang aking mga tuhod sanhi upang mabuwal ako. Tila naubos na ang aking lakas kaya hindi agad ako nakatayo. At halos lahat ng taong dumadaan ay napapatingin sa aking gawi na para bang may karnibal na nagpeperform.

I look pathetic.

Nagsimulang bumuhos ang malakas na ulan na sinamahan pa ng malakas na kulog at kidlat. 

The atmosphere is perfect for a broken-pathetic-bitch like me. Hindi ko na pinigalan pang tumulo ang aking mga luhang kanina pa nagbabadya. Binuhos ko ang inis at pighating nararamdaman ko. Nagbabakasakaling ang lahat ng ito ay matatangay ng mga patak ng ulan kasama narin ang hindi maipaliwanag na damdamin ko kay Midas.

Pinikit ko ang aking mga mata. Ngunit nanumbalik lang ang mga imahe na ayaw kong makita. 

I must get up. Sabi nga nila, "Kapag nadapa ka. . . you need to get up on your own. No ones gonna help you get up. . .kundi ang sarili mo lang."