Çivisi çıkmıştı dünyanın
Daha dönmeye başladığı ilk an
Ne Havva ne de Adem
İlk gözyaşı düşmüştü dünyaya
***
Binlerce ışık, peşinde binlerce karanlık ile
Bir anda doluştu, toplasan bir avuç etmeyen yedi kıtaya.
Bir çocuğun kaybolan hayallerinin vebali altında
Sığamıyoruz bir türlü sonsuz gökkubenin altına.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sokak Lambası
PoetryUykusuz gecelerden arta kalanlar. Anılar unutuluyor da, anılardan arta kalan acılar unutulmuyor. *Beğenilerinizi ve yorumlarınızı beklerim