Sokak Lambası

Bekleyiş

Insan bir kere yaşarmış.
Yalnış!
Her bir yaşama bir ölüm düşermiş.
Ölüm sonsuza dek yok olmakmış.
O da yalnış!
Siz  kilometrelerce akan ırmakların bir noktadan sonra yok olduğunu gördünüz mü hiç?
Olsa olsa denizlere karışmıştır.
Siz hiç denizlerin vadesini doldurduğunu duydunuz mu?
Olsa olsa okyanuslara kavuşmuştur.
Hayat da öyle, zamanda.
Hiç bir şey ölüm ile yok olup gitmiyor.
Sadece zamanla başka boyutlara ulaşıyor.
Irmakların denizlere, denizlerin okyanuslara uzun yolculuklarından sonra öğrendikleri gibi beklemeyi, bizde öğreniyoruz hayatı beklemeyi.
Su damlacıkları gibi biraz boğularak, biraz kaybolarak ama en sonunda okyanuslarımıza kavuşarak.

**Bugün bir defterimi karıştırırken bu yazıma denk geldim. Sanırım bir sene önce yazmıştım.
Bu yazı ne zaman karşıma çıksa umut olur bana. Umarım sizede kelimelerinden birini verir ve umut olur.