gölge

bölüm 1

''Günaydın''

''Sanada''

İşte yine aynı günlerden biri yine aynı soğuk hava dalgaları hiçbir zaman dinmeyecek olan soğukluk , o buz kesmiş sert olmak için elinden geleni yapan baba demek bile zorlaşan bir adam.

''Neden'' diye sordum alışmak istemediğim tavırlarının bir nedeni olması gerekiyordu ve bunu bana açıklamak zorundaydı.

''Ben'' dedi ve sustu her zaman yaptığı şeyi tekrar ve tekrardan yaptı.Gerçekten düşünmeden yapamadığım şey beni ondan bu derce soğutan neydi ? O zaman bu saatten sonra karar alıyorum kendimi daha fazla üzmeyeceğim ve artık hiçbir kötüyü güzeli kafama takmayacağım.

''Derin'' diye bağırdı arkamdan ilk defa adımı bu kadar masum söylemişti ki istemsizce mutlu oldum.

''Efendim'' dedim ona baba diyemiyordum , ürküyordum ondan.

''Sana anlatacağım fakat şuan hiç sırası değil beni anla lütfen''

Ah yapma hadi ama bana mölüm mölüm bakmayı kes derhal.

''Ben çıkıyorum akşama dönerim''

''Nereye''dedi fakat cevap vermedim hatta daha doğrusu veremedim zaten onu ilgilendirmezdi de.

Bu zamana kadar dayanmıştım annem olmadan yaşamayı başarmıştım tabi ki yakın çok yakın arkadaşlarım vardı ama onlara anlatamadığım şeyler oluyordu mesela beni babasıyla çok iyi anlaşan bir çocuk olarak tanırlar ama keşke onların bildiği gibi her şey pespembe olsaydı hayat bazen insana acı verir ama insan oğlunun buna alışması gerekiyor alışmassa çökerdi , biterdi ,yaşamı son bulurdu .Bir saniye saat kaçtı gerçekten okula bu sefer gerçekten feci şekilde geç kalıcaktım o yüzden taksiye binicem binersem param kalmaz param kalmazsa aç kalırım tamam anlaşıldı tabanlara kuvvet derin dedim kendi kendime.Yarım saat filan sonra okulda olmuştum ve gerçekten yorulmuştum .Merdivenleri ikişer üçer çıkarak sınıfa girdim ah allah kahretsin müdürün ne işi var burda ''özür dilerim hocam'' dedim ve yerime hızlıca geçtim .Karşımda sarışın , yeşil gözlü , uzun boylu , yakışıklı , müthiş fizikli bir genç. Kesin misafir öğrencidir çünkü bu okula başka türlü böyle öğrenci gelemezdi.Kulağım birden müdürün sesine takıldı ve dinlemeye başladım.

Sessizce kutsalın kulağına eğildim ''bu kim '' diye sordum.

''Sınıfımızın hatta okulumuzun yeni popüler çocuğu Arsel '' dedi.

Her zamanki gibi yine içimdeki şeyi dışa vurdum sanırım çünkü bütün sınıfın gözü benim üstündeydi yeni çocukta dahil.''Bir şey demedim ki'' diye söyledim ama çoktan kaşları çatılmıştı o yüzden başka hiçbir şey demeden kafamı öne eğdim ve müdürün sınıftan çıkmasını bekledim .on beş dakika geçmeden çıkmıştı .O yüzden hemen kutsalın dibine sokuldum ve çocuğun nerden geldiğini öğrenmeye çalıştım ama maalesef o da bilmiyormuş.''Zaten senin bir şey bildiğini hiçbir zaman görmedik kutsal''dedim ona karşı sert konuşan bir tavrım vardı fakat onu ne kadar çok sevdiğimi biliyordu . O benim çocukluğumda yanımdan ayrılmayan git desem bile gitmeyen seni sevmiyorum desem bile beni seven birisi o benim dosttan bile ötede olan kardeşim.Bu güzel anılardan kafamı kaldırıp sınıfa baktığımda o yeni çocuk hatta okulun popüler çocuğu olan yeni arkadaşım önümde dikiliyor.''Evet bir şey mi oldu okulun popüler çocuğu'' diye söylendim iğneleyici bir ses tonuyla.''Evet küçük kız bir şey oldu canım senin yanına oturmak istedi'' tabiki ben birkaç dakika şoku atlatamadım ''Neden'' diye sorduğumda ''Canım istedi''dedi ''Ama ben istemiyorum onu nabıcaz'' dedim hemen hiç bekletmeden ''sana sormadım bu benim isteğim ve senin söyleye bileceğin bir şey yok küçük kız'' dedi tam birşey söylicekken zil çaldı. Bu duruma düşmeyi gerçekten sevmiyordum o yüzden yüzümü buruşturup yerime oturdum çok itici olduğu yetmiyormuş gibi göz kırpıp gitti .Tabiki de kutsal benden daha çok şok olmuştu bana bakıp '' Derin söylediklerini duydun mu'' deyip gülmeye başladı bende dayanamayıp güldüm.