Yeni Hayatın İlk günü

47 6 4
                                    

bu hayatta bazen düşündükleriniz , hayal ettiklerimiz , asla yapamam olmaz dediklerimiz olabiliyor. bunu ben dün akşam babamın bana söyledikleriyle anladım evet ben evlatlık olduğumu felan düşünüyodum ama gerçek olucağını hiç tahmin etmemiştim ama gerçek buymuş ve ben bunu on yedi sene sonra bir pazartesi akşamı öğrendim.Bu benim hayatımın yeni bir başlangıcı olucak buna eminim bu yüzden artık kimse umrumda değil gerçek ailem bile.

sabah hemen kalkıp üstümü giyindim sonra nereye gidiceğimi bilmeden yolun beni götürüceği yere doğru yola koyuldum.Benim hayatım böyle olmak zorunda değildi ama bunu yapanda ben değilidim .Ben hayatıma yeni bir sayfa açmak istiyorum fakat hayata yeni sayfa açmak kolay zor olan kitabın kendisini değiştirmek ve burda iş bana düşüyordu.Ama benim bunu yapıcak gücüm kalmamıştı.Hayat beni bu bir günde okadar çok yıkmıştıki ruhum bedenimden ayrılmış ben hem ölü hem diri gibi bir tür değişik yaratık.

Ruh gibi gezen ben, yıkılan ben, ölen ben, artık dayanamıyorum bu hayat çekilmez olmuştu başkası olsa denerdi ama ben yapamam bunu biliyorum yapsam bir sorun çıkacağını biliyorum ve burda olmamın da bir anlamı yoktu artık uçurum beni kendine daha çok çekiyordu ölmek belki kurtuluş değildi ama benim için inanılmaz bir kurtuluş yöntemiydi.Bir dım attım sonra bir adım daha artık çok yaklaşmıştım ama korkuyordum neden bilmiyordum ama ya ölmezsem kurtulamazdım bu acıdan .Tam bir adım daha atarken iki tane sert kol beni kendine çekti ve birden yere sert bir şekilde çakıldık.

''Sen kimsin be'' dediğimden aslında ona beni kurtardığı için teşekkür etmem lazımdı .

''B-ben  seni gördüm ve yapmana izin vermek istemedim '' dedi. 

Direk arkamı dönüp gittim allahın malı niye tutuyoki .

***

Gerçekten sokakta kalmak kadar kötü birşey yokmuş ben onu anladım biyerlerim dondu resmen.Derken hemen okula gittim kutsalı karşımda görünce hemen ona doğru kosup sarıldım tabi ben kendimi tutamama moduna çoktan girdiğim için hemen ağlamaya başladım.Tabi kutsal dururmu hemen soru moduna geçti.

''Aşkım ne oldu'' dediğinde ne diğceğimi merak ettim 

''Hiç bir şey yok seni özledim'' ben bile inanmamıştım da neyse.

Evet şimdi gelelim derse ingilizce anlamadığım için uyumuştum taki birinnin beni dürtmesiyle uyandım resmen rüyamda dean (supernetrual) i görüyodum böyle bişey olamaz .

''Derin daha fazla uyumaya devam edersen seni müdürün odasına buyur edicem'' abi böyle zalimlik acımasızlık vefasızlık olamaz hep uyuyom şimdimi battı gözüne hoca.

***

Olmuyor iyileşemiyorum canımı acıtıyor , olmuyor yapamıyorum, olmuyor git gide kaybediyorum kendimi.Bıraksam kendimi boşluğa yokluğa gitsem buralardan yok olsam görmesem bir daha . Boşluk beni git gide içine çekiyordu ve benim aklım gitmemek ruhum git diye çekiştiriyor beni . Ne yapacağımı bilmiyorum hep böyleydim böyle olmak istemiyorum fakat bu benim değişemiyorum.

''Sen al götür beni burdan istemiyorum bu hayatı istemiyorum bu beni istemiyorum yaşamak zor geliyor dayanamıyorum'' diye bağırdım içimi dökememiştim ama iyi geliyodu bağırmak .

belimde hissettiğim el korkutmuştu beni ve çığlık attım kimdi bu ben neden yalnız kalamıyorum.

"Sen kimsin be bir bırakın beni ya bırakın belki ben kimseyi istemiyorum hayatımda gidin hiç kimseyi istemiyorum gidin" diye bağırırken sesim ağlamaklı çıkmıştı aslında bir nevi içindekileri döküp rahatlamıştım . Arkamı dönmek istemiyorum fakat beni yalnız bırakmadığı   beni bu gölgenin  içinden çekip aldığı için kim olduğunu görmek istiyordum ve döndüm.

Şuan karşımda duran adamı yanımıyor olsam da ona minnetle bakıyorum belki beni kurtaran sen olursun adam.

gölgeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin