2 hafta öncesine kadar herşey normaldi ben normaldim "o" normaldi ve biz gene bizdik (hiç değiliz gibi) onun hiç bilmediği bir aşkı paylaşmıştım ben,onun hiç hissetmediği duymadığı rüyalarında ve hayallerinde süslemediği bir aşkı başlatmıştım. Yıllar önce platonik biri tanıdınız mı hiç ? diye sorarlarsa vardı biri deyin. Öyle geçip gitti aşkın yolunu kaybetti çamurlu yollardan geçti bataklıklardan kurtuldu o aşk için. Buda aşkın bir sınamasıydı yada hayatın bilmiyorum bana göre aşk ile hayat acımasızdı bir sadisten bile daha acımasız... Ama aynı anlamdaydılar benim için eşitti anlamları yada birbirine çok yakındı ikiside olmadan yapamazdık aşk olmadan yaptığımızı sanırdık ama yapamazdık çünkü hayat tek başına yapayalnız geçmezdi delirirdik orada,nasıl olsa sosyalleşmek insanın doğasında var ne kadar utangaç olsada...
Aslında olaylar gerçekten 2 hafta önce başladı...
Şimdi ise morgdayım sevgilimin yanına gidiyorum onun o soğuk ve morarmış böğürtlen dudaklarına veda busemi bırakıcağım... Sesi hala kulaklarımda, görüntüsü hafızama kazınmış, gülüşü ise hala hayallerimi süslüyor... Ben sensizlikten korkarken sen nasıl bensiz oldun... Kızgınım sana bağırmak istiyorum ama kıyamıyorum bembeyaz tenin ve bana hala canlı gelen dudaklarına... Bensiz olacaksın artık bu sana son dokunuşum bensizsin artık alışmaya çalış seni seviyorum...
İyi geceler ne kadar Cehennemde yanacaksan da Tatlı sonsuz uykular sana birtanem umarım orada rahat olursun...
İki hafta öncesini anlatmayı düşünmüyorum şahsen ve anlatmakta istemiyorum... Belki hiç olmayacak bir rüyadan uyanmıştım belki de hayal bile edemeyeceğim bir kabusa başlamıştım. Ne fark ederdi ikiside rüyaydı sonuçta. Ne olacağını kim bilebilirdiki belki hiç ama hiç sevmediğiniz bir kabus rüyaya dönüşürdü. Ama benim hikayemde olmazdı öyle şeyler. Toz pembemsi değildi hayatım olamamıştı da. Ama hep çok sevmiştim pembeyi ama o bana hep kusmuştu nefretini bende maviye sığındım. Mavi ise bir abi misali almıştı beni yanına sevmişti. O kimseyi sevmezdi o herkese kalbini ve kendini açmış bir renkti ah bide pembeye aşık. Pembe ise çok kibirliydi ve kendini beğenmiş en sonunda olan ise maviye olmuştu. Mavi intihar etmişti artık abi tavırları yoktu. Bizde yani maviyi sevenler daha pembeye bakmaz olduk. Maviyi özlediğiniz zaman geceye bakın onun ruhu hala oralarda dolaşıyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EN İYİ ARKADAŞIM #KA
Chick-LitŞimdi beni bırakmışmıydı... Ama ben ona onu sevdiğimi söyleyecektim... Hani beni seviyordu hani benim için her şeyi yapabilirdi... Yalan söylüyordu... Size bir tavsiye vereyim mi? Sakın Platonik olduğunuz En Yakın Arkadaşınıza güvenmeyin... Güvenir...
