Chapter Five

136 4 0
                                    

Chapter Five - Bleize/Misha



"Are you freaking serious?" tinapunan ko ng masamang tingin ang kapatid ko.

 I know I should keep my calm pero hindi ko lang talaga mapigilan. Hindi naman siya nagpatinag. Instead he just gave me a grin.

"Hell, I am," nakangisi nitong saad.

Bago ko pa mapigilan ang sarili ko, naibato ko na sa kaniya ang bread knife na hawak ko. Tatawa-tawa naman niya itong sinalo at inilapag sa lamesa.

Tch. I should've thrown the plate.

"100,000 USD for just a semester? That's unreasonable!"

Like what the bloody hell? Saan naman ako kukuha ng ganoon karaming pera? My publishing house is doing good pero hindi pa ako nababaliw para gumastos ng ganoon kalaki para lang sa school niya. I'd rather invest it on my business than let him do as he pleases

"It's not," giit niya, waving his finger at me. "Hindi mo pa kasi nakikita ang mga facilities."

Facilities? Why? Is his facilities made of pure gold or something? Kahit pa nong sabihin niya, it's just too much.

"Kahit na. You're such a rip off."

"Come on. Pwede ka namang manghingi na lang kila dad ng tuition." Walang gana niyang sabi. "We're back to being Kreifolds, anyway."

"No way," I said disgustedly.

Yes, I'm back to being a Kreifold. Pero ayaw ko nang humingi ng tulong sa kanila. I'm earning on my own anyway. At ayoko ng magka-utang na loob sa kanila.

Mamaya niyan, hindi lang pagpapakasal ko ang pakialaman nila.

I winced internally when I remembered that. 

I'm going to get married in less than a year with someone I don't know. Geez. I should probably just accept that fact and enjoy the remaining days, months even, of my freedom.

"Can't you just give me a discount?" pagpupumilit ko.

Natawa siya at umiling. "Nah, even if it's you, I can't."

Napanguso ako.

Tsk. Ang kuripot talaga ni ahia.

"Then," I gave him my sweetest smile that earned me a raised brow. "Can I pay in installment?"

Tumawa siya bago humigop ng kape sa tasang hawak niya. "Your publishing house is doing good. Barya lang sayo ang 100,000 USD."

"Still, that amount is too big," umiiling kong sabi. "Ipa-publish ko pa yung last installment nung isang series ni Sage."

"I can lend you some money then."

Sabay kaming napalingon ni Vienne kay Kurt na kabababa lang ng hagdan. His hair was messy and he's only wearing pajama bottoms, revealing his well defined abs. Maluha-luha ang mata niya dahil sa paghihikab. Halatang bagong gising lang ang isang'to.

Naglakad siya palapit sa amin na para bang isa siyang ramp model. Tinapik niya sa balikat si Vienne pagkatapos ay hinalikan ako sa pisngi.

"Magandang umaga," nakangisi niyang sabi.

Nagkatinginan kami ni Vienne at sabay na natawa.

Hindi kasi marunong mag-Tagalog si Kurt. Sinimulan niya lang aralin ito ng sinabi ko sa kaniya na pinayagan na ako nila lolo na dito mag-aral sa Pilipinas kaya naman hindi pa siya gaanong sanay at halatang-halata pa ang British accent niya. Pero dahil matalino siya, nakakaintindi na siya ng Tagalog kahit ilang linggo niya pa lang itong inaaral

How To Be A GangsterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon