ดุจเมฆา

..

..

เสียงบรรเลงดนตรีดนตรีฝรั่งลอยมาตามสายลมเอื่อย ขับกล่อมชาวบ้านบนท้องถนนทั่วละแวกที่สัญจรไปมารวมทั้งฝีพายเรือที่อยู่ในคลองใหญ่ เสียงอ่อนหวานของคลาสสิกเปียโนเคล้าคลอกับเสียงแซกโซนโฟนลอยมาตามลมเอื่อย แม้ท่วงทำนองนั้นจะไม่คุ้นหูแบบเสียงระนาดหรือขลุ่ยเพียงออ อย่างที่ชาวบ้านคุ้นเคย แต่ดนตรีนั้นก็ถือว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์แม้จะต่างชาติต่างพันธุ์แต่เมื่อได้ฟังแล้วก็สามารถเรียกกำลังใจและรอยยิ้มจากผู้คนที่ได้ยินได้เป็นอย่างดี 

ภายในรั่วปูนตระหง่าน มองลอดสุมทุมพุ่มไม้ใหญ่อันร่มรื่นเข้าไป ตึกแบบสมัยนิยมสีนวลไข่ไก่แทรกตัวอยู่ในสวนสวยรมรื่น ความงามวิจิตรโอ่โถงของสถาปัตยกรรมที่ผสมกันระหว่างแบบไทยแท้และแบบฝรั่ง ทำให้รู้ว่าตึกหลังงามดังกล่าวนั้นมิเพียงแค่เป็นบ้านเรือนธรรมดา

ภายในบริเวณรอบรั่วกว้างขวางนั้นหาได้มีเพียงตัวตึกหรูหราแบ่งออกเป็นสองปีกที่ตั้งตระหง่านเพียงหลังเดียวไม่ หากแต่ลดหลั่นกันไปยังมีเรือนเล็กหลังงาม ตลอดจนถัดไปฝั่งด้านท้ายก็ยังมีตึกยาวที่ปลูกติดกับท่าน้ำที่ใช้เป็นโรงครัวและที่อยู่หลับนอนของบ่าวไพร่ในอาณาเขตแห่งนี้

วังของราชสกุลมฤคณาสรรค์หรือที่ชาวบ้านเรียกกันติดปากว่าวังมฤคมาศ ในพระองค์เจ้ามฤคมาศกมลเกตุ ลูกยาเธอของสมเด็จในกรมหลวงฯ 

วังมฤคมาศแห่งนี้พระองค์เจ้ามฤคมาศกมลเกตุหรือนามลำลองว่าเสด็จพระองค์ชายมาศพร้อมทั้งพระชายาเจ้าประทับอยู่สืบทอดเรือนวังนี้หลังงามนี้มาจากสมเด็จพระบิดา ก่อนถึงประตูโถงวังเข้ามานั้นเป็นสวนสวยที่อุดมด้วยแมกไม้ใหญ่นานาพรรณ ที่คนในวังเรียกกันว่าสวนต้น เมื่อครั้งหนหลังนั้นหากวันใดที่แดดไม่แข็งจนเกิดไปนัก สวนต้นมักเป็นบริเวณที่เสด็จฯเจ้าของวังรวมถึงพระชายาและพระโอรสมักมาประทับทอดอารมณ์ ณ สวนต้นแห่งนี้