I LOVE YOU, I HATE YOU

Chapter 37: I miss you

A/N: Hi imaginative readers.. sorry ngayon lang nakapagupdate.. nabusy kasi ako.. okay here we go.. lets continue it.. btw, near the ending.

Enjoy.

-------

years past by..

Alexa's POV

"Alexa!"

"Ano ba vince.."

"Wake up!"sabi niya habang Kinalog kalog niya ako.

"Malalate na po tayo!"sabi pa nito habang patuloy sa pagkalog sakin.

"Hindi pa yan.."I said.

"Then fine!"sabi niya at biglang natahimik.

I slowly open my eyes. Saka tinignan kong andito pa ba si vince. Mukhang wala na.. malaya akong makakatulog ng mahimbing nito. Wala ng mangungulit. Pipikit ko na sana ang mata ko.

"Boo!!!"

"Ay palaka!!" Nagulat ako sa ginawa niyang paggulat sakin. Nagtago pala sa gilid ng kama ko tong makulit nato! Talaga naman oh!

"See? Gising ka na so.. get quickly take a bath. you have only 30 minutes left to get ready to youself before we go. I'll wait downstair." cool niyang sabi. Naman oh! Ang bossy talaga nito!

"Fine!"agad akong pumunta sa bathroom at naligo saka nagbihis at nagretouch ng konti. Nag madali akong Bumaba dahil baka pagalitan pa ako ng isang yun!

"Exactly! Buti di lumampas ng 30 minutes ang pagretouch mo" he nodded.

"Opo.. tama na yang pagiging bossy mo tara na okay?"I said. Saka umuna maglakad at sumakay sa kotse. Hay naku talaga.. may pinagmanahan talaga! I open the driver seat side and drove.

Nang makarating na kami sa aming pupuntahan agad na lumabas si vince Sa kotse.

"Hey! Wait vince!"I said saka sinundan siya. Pero di ito nakikinig at patuloy sa paglalakad habang yung dalawang kamay nakalagay sa pocket ng pants niya.

"Wait up!"I shouted. Huminto ito.

"Alexa would you stop treating me like-- ugh!"he rolled his eyes then walk again.

"Hey! Vince! Don't treat your mother like that!"Jonathan said.

"Psh... shut up!" He coldly said.

"Whoa.whoa. little kid vince! Watch your words!"Jonathan nodded.

Habang tinitignan ko silang dalawa naalala ko ang vince ko na sobra kong mahal.. si vince lex nalang ang iniwan niya sakin at talagang nagmana ito sa kanya yung mata talagang singkit at yung katangusan ng ilong mana sakanya pati ang ugali nito. Kung makikita mo siya talagang masasabi mong parang yung vince na bata pa. Bigla akong nakaramdam ng lungkot at napaluha sa mga naalala ko sa amin ni vince nong siya ay andito pa saking tabi.

"Hey... alexa! Why your crying?"he asked me and nodded. I give him a smile. Lumapit ito kaya umupo ako para magkalevel kami.

"Diba sabi ko don't ever cry again! Dad is always here! And look I'm your little vince.." he wipe my tears from my cheeks. Napahagulhul tuloy ako sa ginawa ng anak ko. Ganitong ganito talaga si vince lex.. maalalahanin katulad ng daddy niya..

"Shit! I SAID DONT CRY!"napatigil ako sa paghagulhul at hinawakan ang kamay niya habang nakatingin sa kanyang mga mata.

"Look little vince.. I'm sorry I'm just-- miss your dad.. I really miss him very much.. I miss his voice his hug his kiss everything.. I miss him.. thats why my tears come out.. and im sorry for that son"malungkot kong sabi. Tumingin ito sakin na maymalalim na iniisip.