İntikam

Bir amaç olmaksızın, sırf yaşamak için yaşamaya ne gerek var! Lev Tolstoy

Yeşil köy 22:00
"nasıl bana bunu anlatmazsın Açelya, bu herifi öldürcem" Tufan ayağa kalkar ve gidecekken "dur Tufan öldürmeyeceğiz onu, benim için katil olmanı istemem"
"bu intikam için ölmeyi göze alıyorsun benden buna razı gelmeni bekliyorsun ve sen benim katil olmamı istemiyorsun, bu saçmalık intikamı unut ben direkt onu öldürmeye gidiyorum"
"dur Tufan ! Peki istemiyorsun o zaman bunu tek başına hallederim madem öyle"
"seni durdururum gerekirse polise haber veririm"
"öyle mi ? Polisler ne yapacak biliyor musun dur anlatayım... Beni hapse tıkayacaklar ömür boyu, böyle bir hayat ölümden farklı mı sence ?Çok daha kötü bence, hadi şimdi ara polisi şimdi ara"
"tamam haklısın Açelya ama nasıl ölmeni seyredebilirim birazda beni anla"
"Tufan ben intikam sonunda ölmezsem hapse gircem"
"bulamazlar seni saklarım"
"nereye kadar Tufan 1 sene ? 2 sene ? Sonra illaki yakalanıcam" Tufan çaresizce bana bakar "..."
"Tufan mecburum anla beni n'olur, geçmişimden kurtalamayacağım ömür boyu peşimden gelecek"
"Canı öldürmek daha iyi bir fikir"
"hapse mi girmek istiyorsun ? Senin bir annen var bir kardeşin var bir ailen var Tufan, hem Canı öldürsekte kurtulamam ki yine polis bulur beni..."
"tabi öyle düşününce doğru diyorsun, Açelya çok zor bir şey istiyorsun benden, senin ölmene seyirci kalmak off Allahım yardım et"
"sen benim en iyi dostumsun Tufan, biliyor musun seni ilk işe aldığımda sana biraz gıcık olmuştum seni kovmak için bir kaç hamleni bekliyordum ama beni yanılttın, bu adam çok iyi be dedirttin bana"
"niye bana bunları anlatıyorsun ?"
"çünkü bilmeni istiyorum, biliyorsun beceremem öyle duygusal konuşmayı, belki bir daha böyle şeyler diyemeceğim sana"
"Açelya n'olur deme böyle şeyler daha üstümden atamadım konuştuklarımızı"
"bende hazır değildim sana bunları söylemekte ama mecburdum, hayat bazen böyledir Tufan, söylemeyeceğin şeyleri bazen hiç hazır olmadığın zaman söylettirir"
"hayat zor evet"
"en zoru da nedir biliyor musun ?"
"ne ?"
"hayatında hiç amaç yokken yaşamak, mesela ben 6 yaşındayken misafirler sorardı bana bütünle ne olucaksın ? Doktor, avukat, oyuncu derdim her gün farklı farklı hayallerim amacım olurdu, şimdi sorsan ne istiyorum; hiç bir şey, hayat böyle gariptir işte Tufan, öyle bir durumdayım ki artık hayat beni acıtmıyor, ölüm bana komedi geliyor öyle bir durum işte normal insanlar böyle insanlara piskopat manyak der ama böyle insanların ne yaşadıklarını bilmezler yargılarlar hiç bilmeden..."
"insanları memnun edemezsin ki, öyle boş boş konuşurlar"
"ama biliyor musun artık hayatı ciddiye almıyorum ben sana onun intikamı için yaşıyorum o kız için..."