REZERVE

1.bölüm

Gece yatağımda yatarken yarın için yapacaklarımı düşünüyordum. Evet yarın bu evden kurtulacağım ama bunun için belli bir planım olmalı.

Ah! Size neden kaçtığımı anlatmadım tabi. Annem ve üvey babamdan kaçıyorum. Altı yıl önce bu eve taşındık. Üvey babam dediğime bakmayın annemin pezevengi de diyebiliriz. Öz babamı hiç görmedim hatta yaşıyor mu onu bile bilmiyorum. Evet ben halk arasında sürekli arkasından atıp tutulan o piçlerden biriyim. Muhtemelen babasını ömrünün sonuna kadar göremeyecek biriyim çünkü para karşılığı yapılan bi birlikteliğin eseriyim. Anneme acımayın. O kesinlikle halinden memnun. Tabii beni görmediği zamanlarda daha bi memnun. Hiç bir zaman gerçek bir annene babaya sahip olmadım. Neyse lafı çok uzattım.

Altı yıl önce annem Ferhat denen orospu çocuğuyla tanıştı. O zamanlar on dört yaşındaydım ve o adi herifin artık benim üvey babam olduğunu söyledi. İşi gücü annemi pazarlayıp içki içmek olan bu adam hayatımızda yokken herşey daha iyiydi. En azından sadece annemi başıma dert ediyordum. tacize uğramıyor ve sürekli dayak yemiyordum. Ha birde annemin söylenmelerini umursamadan okula gidebiliyordum. Şimdi onu da yapamıyorum.

Okulu bırakmak zorunda kaldım. Bende bunu bi şekilde avantaja dönüştürüp çalışmaya başladım. Gündüzleri bir kitapçıda, geceleri ise bir barda çalışıyorum. Barda gizlice çalışıp ordan kazandığım parayı biriktiriyorum. Ay başında kitapçıdan aldığım maaşımı Ferhatın eline verdiğim için bu zamana kadar benden hiç şüphelenmedi. Tek sorun o bara anneminde zaman zaman o bara uğramasıydı ama henüz hiç yakalanmadım.

İki gün önce aldığım maaşımla yeni bir ev için biriktirdiğim parayı tamamlamış oldum ve bugün bir ev kiralayıp bir yıllık kirasını peşin ödedim. Yarın gece iş çıkışında yeni evime gidip annem ve Ferhattan kurtulmayı planlıyorum. Her seferinde beni ilk fırsatta satma planları kuran o adamdan kurtulmanın mutluluğunu size anlatamam.

Bundan sonraki süreçte o barda çalışmaya devam edecek miyim onuda tam olarak bilemiyorum. Başvuru için gittiğim günden beri tacize uğramadığım tek bir gün olmamasına rağmen birileri sayesinde hep kurtuldum. Şu bahsettiğim birileri genelde hep patronun baş adamı Can ve diğer korumalardan oluşuyor.

Çalıştığım yer şehrin gözde mekanlarından biri olmakla birlikte it kopuk kaynıyor. Bunları düşününce aklıma ilk günki olay geldi.İlk günümde hem korkuyor hemde heyecan yapıyordum. Bardakları kurularken arkadaki adamın sert birşeyler istemesiyle birlikte bana söylenilen içkilerden birini önüne koymuştum. Bardağın yere düşüp kırılması üzerine hemen bulunduğum kısımdan çıkıp adamın önünde kırılan bardağın parçalarını temizlerken adamın kalçama dokunması üzerine aniden korkuyla dönüp ''Ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz!'' diye çıkıştığımda içkinin etkisiyle kahkaha atıp ''Gece boş musun?'' diye sormuştu. Sinirlerime hakim olamakta bu kadar zorlandığımı hatırlamıyordum. Bu adam beni ne zannediyordu? İlk günden işten atılmak istemediğim için ya sabır çekerek '' Benim işim bu değil efendim lütfen rahat bırakın.'' diyebilmiştim. Hızla tekrar yerime geçmeye çalışırken belimden çekmesiyle korkudan ve çaresizlikten neredeyse ağlayacaktım. Kulağıma eğilip ''Hadi ama sert kızı oynamanın ne önemi var sadece biraz eğleneceğiz kaç para istiyorsun?'' demesiyle ben daha cevap vermeden Can'ın gelip beni kurtarması bir olmuştu. Adamı bi anda ensesinden tutup bana göz kırpmasyla bedenimde farkedilir bi rahatlama hissetmiştim. adamın kulağına bir şeyler söyleyip göndermesiyle benim yanıma gelmesi bir olmuştu.

O günden sonra Can ile gerçekten samimi bir ilişkimiz olacağını anlamıştım. Öyle de oldu bu zamana kadar her başım sıkıştığında o yardımcı oldu. Aslında patronun adamıydı ve diğer çalışanlarla bu kadar ilgilenmezken sanki benim korumamış gibi bir tutum sergilemesini hep merak etmişimdir ama bu konuyu ona hiç açmadım sonuçta bu durum benim işime geliyor. Ha birde mükemmel patronum var(!) O adamı bana çeken şeyleri bir türlü çözemesemde ondan bir o kadar da nefret ediyorum. Annemi o adamla o iğrenç odaya girdiğini gördüğümden beri nefret ediyorum. Burda çalıştığımı annemin bilmemesini istediğimde onunla aynı işi yapabilirsin aslında dediği günden beri ondan nefret ediyorum. Ondan hoşlanmadığıma emin olmakla birlikte ona karşı hissettiğim bu çekimleri kaslarına ve mükemmel yüz hatlarına bağlıyorum. Aslına bakarsanız işten ayrılmak için tek sebebim bu adam

Hayatımın bundan sonraki süreci için tek dileğim Ferhatın yüzünü bir daha görmemek ve bunun için Tanrıya uzunca bir dua ettikten sonra karanlığa gözlerimi yumdum.-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Merhaba sevgili okuyucularım. Bu benim ilk kitabım. Aslında önceden kaleme aldığım ve şimdi de arkadaşlarımın desteğiyle burada sizlerle paylaşmaya karar verdiğim bir kurgu. Umarım beğenirsiniz ve bol bol vote alırım. Hepinizi bol bol öpüyorum...