sa pic, ME AND AJ
____________________________________________________________________________
Chapter 3- Meeting my new school
Naglakad-lakad ako at ang mom ko all around the campus. Ang ganda pala dito. Lalo’t lalo na ‘yong oval. Napakaraming trees na nakapaligid doon. Mayroon ding soccer field doon/. Napakalawak ng paligid.
Maya-maya lang ay nagsalita agad ang mom ko.
“Dear, pupunta na muna ako sa administration’s office. I want to talk to your principal. To know more informations about your rules here.”
“K, mom!” – sagot ko
“You can roam around and observe the environment here.” – mom
Umalis agad ang mom ko patungong administration’s office. While waiting for my mom, naglakad-lakad muna ako. Mukhang nakaka-bore naman. Kaya umupo nalang ako sa isa sa mga bench na nakapaligid sa oval.
Haaaiiiii! Mukhang madali lang para sa akin ang maka-adjust sa environment dito. napaka-sariwa ng hangin, napaka-tahimik ng mga tao. At napakamabait pa……
Natigilan ako sa pagmumuni dahil parang may bumato sa akin ng bola sa likod.
“Arrraaaaay!”
Galit na galit kong hinarap ang pinanggalingan ng bola. Nagsalubong ang mga kilay ko nang makita kong tumatawa lang ang lalaking nakatama sa akin ng bolang ‘yon. Napakaguwapo nito. Matangkad. At………
Ay mali! Mali! Bakit ko siya pinupuri? Eh napaka-walang modo nito.
“Hoy! Ba’t ka tumatawa diyan!!!???”
Sumigaw ako ng malakas. At halos nakatitig ang lahat ng tao sa akin.
Sumagot ito……
“Kasalanan ko ba kong tatanga-tanga ka! Hah! Kung sa laki kasi ng paligid dito, diyan ka pa pumwesto. Eh alam mo namang may naglalaro dito?”
Loko ‘to ah! Ako pa ngayon ang may kasalanan?
Upakan ko nga ‘to
Pinulot ko ang bola na nakatama saken. At naglakad patungo sa direksyon ng walang hiyang lalaking ‘yon. Hinagis ko sa kanya ang bola ng malakas na malakas. Nanggigil na kasi ako.
Sus! kung hindi lang talaga ako bago dito, kanina ko pa ‘to sinuntok.
“Walang hiya ka! Ikaw na nga ang nakatama saken, ikaw pa ngayon ang may ganang tumawa. Hoy! Baka hindi mo ako kilala………!!”
Natigilan ako. Oo nga pala, hindi nga pala niya ako kilala.
“Ano???!!!!” – siya
Napasindak ako dahil sa tono ng pananalita niya.
Ahhhmmm,, ano bang sasabihin ko. Buwesit naman ‘to oh. Nawala na tuloy ang gana ko sa pag-aral dito. Nawala na ‘yong mga first impressions ko. Aiisssh!
“Wala!!!!” Sigaw ko sa harap ng mukha niya mismo.
Dali-dali akong umalis at nagtungo sa library.
AJ’s POV:
Hi! Bago ako magkuwento sa inyo, ipakilala ko muna ang sarili ko.
