Bir eksiğim yok.
Kendime muhtacım sadece.
KAFKA
Neyde takıntılı kaldım ki bu kadar?
Kendimi çözemiyorum. Ben, ben olmaktan o kadar uzaklastim ki artık bulamıyorum kendimi.
Birisine bağlanmak bu kadar kolayken nasıl olurda aynı zamanda imkansız olur?
Seni bilmeyen tanımayan birini hissetmek....
Artık sorularıma cevaplarım yok.
Bitti..
Tükendi...
Acaba şu anda ne yapiyo? Mutlu mu? Gülüyor mu?
Bunların cevabını bilememek. Konuşmak için can atarken bi o kadar uzak kalmaya çalışmak.
Anlatılmayor bazen. Nefesinin kesilmesi. Bilinmezlik...
Yoruyor hepsi insanı , kan kusturuyor.
Ama gel gör ki vazgecilmiyor. İlla ki O
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLEN HAYALLER
Short StoryHayallerimiz ya gerçek olacaklar yada bu uğurda ölecegiz! Olsun ikiside güzegüzel Doldukça taştığım...nefes almaya çalışma çabası.. Günlük yerine yazdığım taşan nefesim
