Bir yerde okumuştum " Hayalleri olanlar degil, hayalleri ölenler uyumaz." diyordu.
Uyuyamıyorum bende.
Birde ne farkettim? Bu ara unutmaya başladım seni,sevgimi, takıntılarımı.
Uykusuzlukla başladı seni unutuşlarim.
Meğer tüm hayallerim sen mis benim.
Seni unutunca hayalim bitti benim, uykularım bitti...
Uyumak için sebebim kalmadı. Belki rüyamda görürüm diye bi avuntum kalmadı.
Vazgeçmisliğin ötesinde bir şey bu.
Vazgeçsemde devam ediyordum sevmeye, hissetmeye. Ama unutmak baskaymış meğer. Vazgeçmek gibi olmuyormuş.
Mesela eskisi gibi karşımda görünce seni hatta, fotoğrafını ölecek gibi hissetmiyorsun.
Gerçi tepkisizleştim hayallerim gidince, aglayamaz , gülemez oldum.
Hayallerimle birlikte bende öldüm biraz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLEN HAYALLER
القصة القصيرةHayallerimiz ya gerçek olacaklar yada bu uğurda ölecegiz! Olsun ikiside güzegüzel Doldukça taştığım...nefes almaya çalışma çabası.. Günlük yerine yazdığım taşan nefesim
