Sürme elin karasını,
Unutma dil yarasını,
İnsanları arasını,
Açanların vay haline!Kalpler olsada çelikten,
İnsan korkar kötülükten,
Lüzumlu bir iyilikten,
Kaçanların vay haline!Laf taşıyıp dilden dile,
Takmak suçtur kulu kula,
Bir kuş gibi daldan dala,
Uçanların vay haline!Sevgi, saygı yığın yığın,
Anlamı ne kırgınlığın,
Mikrobunu dargınlığın,
Saçanların vay haline!Kötüye eş olan ile,
Yatılırmı yılan ile,
Ömrü, yalan dolan ile,
Geçenlerin vay haline!Hem bozuktur ağzı dili,
İyilere kinle dolu,
Doğru varken eğri yolu,
Seçenlerin vay haline!