CHAPTER 3
Dug dug. Dug dug. Mini heart attacks.
The F. Like, what was that??!!
Did he just do that? Stare like he knows me from the depth of my all? Or was it just me?
The class went on. Discussions and notes and gossips from everywhere. But everything was a blur for me. Everything was a buzz, and all I can hear is the loud beating of my heart.
Overthinking? Maybe. Assuming? Probably.
Oh God, bring me back my sanity!
“Luna.”
“Uy.”
“Luna!”
“GANDA!”
Lumingon ako. Hahaha, medyo ewan ba? Lumingon pagkatawag ng ganda. Hahaha. E sa di ko narinig e. Parang nawala ako sa senses ko. After that stare…
Ahh, erase erase. Di ko na namalayan na uwian na pala. Tapos na yung klase at last subject na naming yun.
“Oh, Zel, ano yun?”- ako
“Anong ano ka dyan. Tara na, kumain na tayo. Hinihintay na tayo ni Weng sa tambayan.”- Anzel
“Ayy, sure. Sure.”
“Okay ka lang? Me problem ba?”
Sasabihin ko ba? Ts. NagpapakaOA na naman ako e. Wala yun. Wala dapat.
“Oo naman. Tara na!”
Dahil walking distance lang naman ang Kainan ni Kuya sa university, actually tapat lang, e naglakad na kami ni Anzel.
Lakad lakad.
“Finally. Dumating na kayo. Inaamag na ko dito e.”- Weng
“Oh? Saan banda?”- Anzel
Yes. Nagsisimula na naman po kami. Jusko. I guess my day won’t be complete kung wala yang bangayan at barahan ni Weng at Anzel.
“Kuyaaaa!” sigaw naming ke Kuya Raffy, yung may-ari ng kainan. Sya yung nagluluto, nagseserve, pero syempre me mga katulong din naman sya.
“Hello, mga ganda. Ano saten?
Suking-suki na kami dito kanila kuya. Jusko, kada oras lang naman na walang libangan e andito na kami.
Matapos ang medyo matagal na pagdedebate
“Eh kuya. Tatlong mango shake, yung tag-dyis, isang serving ng afritada, saka tatlong kanin. Uhmm, tapos tatlong pansit na rin po, kuya.”- Anzel
“Bakit me pansit pa?”-ako
“Eh sa gutom sya e, nu ka ba.”- Weng
“Eh bakit tatlo pa?”-ako
“Ayaw mo?”- Anzel
“Di naman. Libre tong pansit a.”-ako
“No problem. Bali kit poor (As if we’re poor).”-Anzel
(Author’s Note: Bali yung nakapaloob sa parenthesis tas naka-italic, yun po yung translation nung Ninorte Samarnon.)
Nagkatinginan na lang kami ni Weng. Si Anzel kasi, ganyan. Biglang galante kapag may pera, kaso kapag mawalan, ang lalaki ng utang. Ay nakuuu. Hayaan na nga lang.
Tumahimik. Pano, busy sa kainan. Ganyan talaga siguro kami. Pagkain lang talaga magpapatahimik samen.
Nga pala, let me introduce you to my sisters.
BINABASA MO ANG
FRAGMENTS (On-hold)
Teen FictionThis is my first shot, so please be good to me. At paki-excuse na lang ng grammar at style ko. Wala eh, ganun talaga. This story is purely a product of my imagination. Isali na rin natin ang impluwensya ng barkada at IBANG aksidente sa buhay ko. Hah...
