Labirent

31 3 0
                                    

Yere baktığımda ceset vardı!  Olamaz, birileri bu lanet yerdeki herkesi öldürmüştü.Demek ki bu yüzden kaç gündür odama kimse gelmiyordu . Ilerlemek ve ilerlememek arasında kaldım. Ama kendimi ilerlemiş buldum. Aklım ilerlemememi söylese de ayaklarım geri gidiyordu. Beynim ve vücudum ikileme düşüyorlardı. 1veya 2 dakikalığına ortalıkta deli gibi dolandım . Engelleyemiyordum. Durmalıydım artık! Yeter.Bir şekilde kendimi sakinleştirdim.Ve yürümeye başladım. Ilerledim . Ortalıkta cesetler dışında hiçbir şey yoktu.Bir temizlik ürünleriyle uğraşan kadın gördüm.Bana :"Dışarı çıkma. Dışarı çıkma. Burada kal." diyordu.Sanki bir uyarıydı bu.Bunu soğuk ve korkulu bir şekilde söyledi.Bu da beni korkutmuştu. Dışarıda ne oluyordu ? Kesinlikle kötü bir şeydi ki kadın bana çıkma demişti. Ben bunları düşünürken çığlık sesi duymuştum. Evet bu bir haykırıştı.Iyi de içerde kimse yoktu. Ben ve kadın dışında. Bir dakika , arkamı döndüm ve baktım. Tanrım!! Kadının yarısı ve beyni yoktu. Kadının elinde bulunan bir bıçak vardı. Bu daha çok kılıç gibiydi. Tanrım!  Biri kadını kesmişti. Korkuyla koşmaya başladım. Ilerledim ama çıkışı bulamıyordum.Yok! Çıkış yoktu. Burası garip bir yerdi.  Ordan oraya gittim ve sonunda anladım ki burası bir labirentti. Nasıl çıkacaktım? Bu bir çeşit kabus olmalıydı. Hayır değildi. Nefes nefese kalmıştım. Dinlenmek için bir yer  aradım ama bulamadım. Etrafta bembeyaz duvarlardan başka bir şey yoktu. Beynim sulanıyordu. Kalbim deli gibi çarpıyor ve aklıma kadın gelince daha da kötü oluyordum.  Olanlara anlam veremedim.  Buradan çıkmanın bir yolunu bulmalıydım yoksa ölecek idim. Kendimi hissetmemeye başladım. Kendimi , oradaki bıçağı almaya çalışırken buldum. Engel olamıyordum. Olmuyordu! Elimi uzattım ve kendimi kesmeye çalıştığım sırada biri bana doğru koşuyordu.Bu , Paul 'du. Beni ittirdi ve elimdeki bıçağı uzağa fırlattı.  Tokat attı ve 1 dakika boyunca çığlık attım. Bana sakin olmamı söyledi. Olmaya çalışıyorum dedim. Paul :"İyi misin sen ? Ne yaptığını sanıyorsun ? " dedi .Ben de :" Ne yapmışım ?" Dedim. Bana kendimi öldürmeye çalıştığımı söyledi. Bunun farkında değildim!  En son kaçmaya çalıştığımı hatırlıyordum." Sanki aklını kaybetmis gibiydin." dedi Paul. Birlikte yürümeye devam ediyorduk . Yanımda biri daha vardı artık.

Değişen HayatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin