He Finally Noticed Me♥

Chapter 11- Magic

READ!!!!

VOTE!!!!

COMMENT!!!!

ENJOY!!!! ^__________^

===================================================

Chapter 11- Magic

Tristan’s POV

Nagising ako sa sarili kong couch.

Alam kong hindi panaginip yung nangyari kagabi. Nakakairita lang. I think it’s the first for me to cry like that after a long time. Tss bakit ko pa kasi naalala yun? Bakit pa kasi ako nasasaktan tuwing iisipin ko siya? Dapat hindi na.

Tumayo ako mula sa pagkakahiga, hinawakan ko muna yung batok ko kasi medyo nangalay.

Sino ba kasi naghiga sakin dyan? Tss.

Napansin kong parang may tao sa kitchen ko. Yung housekeeper na ta

”Ohh O.o” napaatras ako sa gulat

“Luuh. What’s with the face tantan? Parang nakakita ka ng multo. Diyosa po yung kaharap mo ^____^ Hihihi”

Grabe. Nakalimutan ko siya. Di pa ba umuuwi to? Tumingin ko sa wall clock, it’s already 9am.

“Anong ginagawa mo ditto ha? Tsaka anong ginagawa mo sa kitchen ko?” puna ko sa kanya

“Aba aba kung makapagsungit to. Excuse me mister, namalengke pa po ako para lang magluto kasi naman po yang fridge mo, pagkalaki-laki wala namang laman. Puro lang can goods -__-“

“Edi may laman -.-“ retard

“Ewan ko sa’yo *pout*”

Tumalikod ulit siya tapos pinapatuloy yung ginagawa niya.

Naalala ko yung kagabi. Diba nakakahiya na babae pa yung nakakita sakin? Baka asarin na naman ako ng retard na to.

“Hoy”

“Yes tantan? ^___^” tss

Lumingon siya sabay pacute tas tumalikod ulit.

“A-ahh yung k-kagabi … “ syeeet bat nauutal ako? Tss

Liningon niya ako tapos biglang sumiryeso yung mukha niya. Yung parang nakita ko sa kanya kagabe. The sincere face I’ve never seen to anyone before.

“Gusto mo bang pag-usapan?” mahinang sabi niya. I dunno if it’s the sound of a person being concern.

My heart soften again. Why do I always feel like this whenever I’m with her? She makes me honest with her. She makes me feel like I could trust her everything. I hate it. I don’t wanna be this comfortable with her.

“No .. “  magsasalita pa sana siya kaso may hinabol ako  “.. And don’t you bring those things ever again. Got it?” tinaasan ko siya ng dalawang kilay.

She place her right hand on her forehead

“Yes sir!” she said loudly.

Oh no. Here comes the lively retard again -___-

“Yiiieee! Magbbreakfast ka na .. luto nap o toooo ^_________^” bakit ba napaka lively ng babaeng to?

Ayoko sanang kumain kaso pinilit niya ako. Kung anu-anong pananakot ang ginawa niya, kala niya sakin bata? Pero sa huli siya parin yung nanalo. Usual breakfast lang naman.

Ihahatid ko na sana siya sa bahay nila kasi hindi pa siya umuuwi mula kagabi pero..

“Ang kalat kaya ng condo mo. Kadiri kang lalaki ka. Pano pa kaya kita sasagutin niyang kung ang dumi dumi mo -.-“