PROLOGUE
(Girl's POV)
Mahal na mahal ka niya sa puntong kaya niyang ibigay pati buhay niya, ngunit di mo iyon pinapahalagahan.
Kampante kang mananatili siya
Pero ng malaman nya ang totoo...
Iniwan ka nya...
(Boy's POV)
Araw-araw mong pinagsisisihan na iniwan mo sya...na sinukuan mo sya agad..
Alam mong tama ang naging desisyon mong iwan sya para di kana nya lalong masktan pa...
Ng umalis ka,may natagpuan kang isang taong kaya kang mahalin at pahalagahan..
Ngunit isa pa din ang hinahanap-hanap ng puso't isip mo...
Ang babaeng mahal mo na sinaktan ka..
At ang mas masakit pa dun ay sya ang bespren mo..
(Girl's POV)
At nang nagbalik sya..
Muling nagbalik sa isip mo ang mga bagay na nagawa mo sa kanya..
Pinagsisisihan mo na ang lahat ng bagay na nagawa mo sa kanya...
Ang niloko mo sya at pinagpalit sa isang taong walang kuwenta..
Taong sinasaktan ka lang...
Isang araw,naisip mo nalang na sya talaga ang mahal mo....
Ngunit huli na ang lahat...meron na syang iba...
At hinihiling mo nalang na...
SANA BUKAS PA ANG KAHAPON....
Para magkaroon ka pa ng pagkakataon na mabago at maituwid mo ang lahat ng pagkakamaling nagawa mo sa kanya noon...
