RODA'NIN KEHANETİ

İlk Tanışma

Kızlar; ''Çok tatlı'', ''Çok yakışıklı'', ''Taş Taş hatta ne taşı meteor, bu yakışıklı''. ''Bu erkekse bizim sınıftakiler ne?'' diyen bile vardı. Oktay, Mehtap, Ferrah hocalarım ''tamam'' dediler. Oktay Hoca ''Şimdilik istediğin yere otur '' dedi. Bütün kızlar Emre'nin yanlarına oturması için her şeyi yapabilecek kadar tehlikeli görünüyordu. Emre ilk sıraya yaklaştığında kızlar yanındaki sıraya yer açmaya başladı ama Emre oturmadı. Herkesin gözü ondaydı. Onun gözü ise bende. Yanıma her yaklaştığında, her adım attığında oturacağını hissettiriyordu. Sanki yanıma oturacağına yavaş yavaş beni alıştırırmış gibi yanıma yaklaştı ve gülümsedi. ''Yanına oturabilir miyim?'' diye sordu. Ve bir anda herkes bize baktı. Hocalar bile dahil herkes. Ben önce boğazımı temizledim. Yanıma oturmasını istiyordum ama istekli de görünmek istemiyordum. Ben de kibar bir şekilde ''Elbette'' dedim ve biraz kaydım.O da yanıma oturdu. Herkesin bize bakmasını umursamaz bir şekilde '' Ders programını tenefüste alabilir miyim?'' diye sordu ve gülümsemeye devam etti. ''Evet ama ezbere biliyorum bu yüzden önce kağıda dökmeliyim'' dedim. O ise ''Tamam kantine ineriz sana bir kahve ısmarlarken kağıda geçiririz, tabi senin için de br mahsuru yoksa?'' dedi ''Hayır bir mahsuru yok'' dedim ve onun gibi bize bakan gözleri önemsememeye çalıştım. Ders boyu bana baktı. Bense derse konsantre olmaya çalıştım ama bana bakarken bu imkansızdı. Zil çalmıştı ve herkes Emre'ye yaklaşıp ona onu tanışmak isteyen gözlerle bakmıştı. O ise bana gülümseyerek 'Hadi gidelim'' dedi. Ve bütün sınıf bize baktı. Aramızda bir şeyler olduğunu düşünmeye başlamışlardı. Emre sanki öyle düşünmelerini istiyordu.