Ölüm yakın farkında olup yaşıyor insan. Bir tek öleceğini bilen varlık da insan. Bu küçük ömrün içine alabildiği kadar güzel insan ve nefret edebildiği kadar pislik insanları sığdırır. Üzülürsün ağlarsın bir anda mutlu olursun, mutlu eden insanları mutlu ederken düştüğü yerden kaldıran insan oluruz. Yudum yudum su içiyoruz zaman çok olunca, işte o günü bile özleyebilirsiniz inşallah da olmaz. Bir ateş yakarsın başına çömer dumanında hayallere dalarsın. O hayallerde kısa zamanlık kaybolursun. Kaybolmak istiyorsun şu an ama belki zor belki hiç.
Belki ömründen ömür alırlar, belki ömrüne ömür katarlar.
Sorarlar mı? Bazen
Alırlar mı? Kimi zaman
Ne sen verirsin hayallerini
Ne de biri alır umutlarını.
Sen istersin mutluluğu
Mutluluk meleğindir
Bir yılında geçti bu kısa ömürde
Mutlu olursun inşallah senelerce
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzü de Ağlar
PoetryYaşanmış bir olay. Tamamı gerçek hayal ürünü değildir.. Ölçüsüz. Şiir.
