Telefonun sesiyle gözlerimi açtım.Kerem,yanımda yüzüstü yatmış,kolu karnımın üstünde.Uyanmasın diye hemen açtım telefonu.Bora arıyor.Fısıldayarak konuşuyorum.
"Efendim"
"Zeyno,naber?"
"İyiyim.Hayırdır sabah sabah?"
"Yaaa.Senden bir şey isteyeceğim...Bugün tatil yapsan da ben de senin tatil gününü kullansam? Bir kız var.Onunla buluşacağım,bugün müsait değil.."
"Tamam.Benim için sorun yok.Yatarım bugün!"
"Oh be! Harikasın.Hadi görüşürüz"
Keyifle telefonu kapattım.Güne daha güzel nasıl başlardım acaba? Kerem'in kolunu tekrar karnıma koydum.Ona sokuldum.Derin nefes alıp belimi daha sıkı sardı.
"Ne oldu?"
"Bora aradı.Tatil günlerimizi değiştirdik.Bugün ben tatil yapıyorum"
"Süper! Ben de gitmiyorum o zaman"
"Evde,dinlenerek geçiririz günü"
"Olur..Biraz daha uyuyalım"
"Tamam"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Daha önce Cihangir'i karla tanıştırmamıştım. Kerem'e soracağım.Belki kahvaltıdan sonra dışarıya çıkıp var olan karla oynarız.En azından dokunur.
Her şey güzel.Mutluyum da...Kafamı annem kurcalıyor.Acaba Nihan ablaya gitmiş midir? Gittiyse beni merak etmiş midir? diye sorguluyorum sürekli.
Cihangir'in kıkırdama sesini duyunca onlara döndüm.Beni gördü.İki elini 'gel' yapıyor bana doğru.Koşar adımlarla yanına gittim.Kucağıma aldım,birbirimizi öptük.Ben onu öptüm,o yanaklarımı yaladı doğrusu.
Kahvaltıyı uyanınca hazırlamıştık.Cihangir de uyandığı için mutfağa geçtik.Uzun zaman olmuştu,üçümüzün arasında sorun olmadan kahvaltı etmeyeli,aynı masada olmayalı...
Yemeği yerken bir yandan Kerem'i izliyorum.Her gün yapıyormuş gibi,hiç yadırgamadan ya da beni beklemeden Cihangir'i yedirmeye başladı.Cihangir ağzını açınca o da açıyor.Dikkatini çekmek için oyunlar yapıyor.Çok keyifli onları izlemek...
"Bugün sadece evde mi duralım Zeynep?"
"Kar yağmış.Az ama...Cihangir'li karla tanıştıralım istiyorum"
