Billionaire's Hardheaded Wife

Chapter 4 Vociferation

<Shielyn>

"They called me." Panimula ko. Naalala ko na kung bakit ako nandito sa library niya. "Tumawag sila sa bahay. Pinapapunta tayo ni Grand Lo, may handaan daw." 'yan lang naman ang sasabihin ko kaya pumunta ako dito.

"Birthday?" He asked while his eyebrow furrowed.

"Walang sinabi baka gusto lang nilang maghanda." He nodded at 'yung tingin niya sa akin tumatagos na sa buto ko.

"Do you want to go?" He asked me softly.

"Ikaw bahala." Sagot ko na lang.

"I'll depend on you. I know you don't like social gatherings." Sinama niya ako nung minsan pero may nangyari, nagkahiwalay kame at nauna siyang nakauwi sa'ken at ako naman ay natulog sa bahay ng pinsan ko. Na-bored kasi ako tapos hindi ko siya mahagilap nu'n kaya ayun nag decide na akong makituloy na lang wherein, 'di ko alam na hinahanap niya ako at simula nu'n hindi na kame ulit nagka-usap.

There's no interaction between us, nag-uusap lang kame kapag may sasabihing importante.

Sinabi ko naman sa kanya na ayaw ko ng mga ganung gathering. 'yong masyadong maraming tao, tipong crowded na.

Knowing Grand Lo, lahat ini-invite nu'n.

"Puwede 'bang ikaw na lang ang pumunta? Paki sabi na lang na masama ang pakiramdam ko." Which is sumasama na.

"If I go there alone, Grand Lo will be mad at me. You know him, how much he loves to reunite everyone and he wants to see you." Masuyong sabi nito.

I sneezed a hundred times. He tapped my forehead again.

"You're not feeling well." He commented.

"Masakit pa rin ang ulo ko" Reklamo ko sa kanya.

"If you didn't drink that won't happen to you." Matabang na sabi niya at binuhat ako.

"Galit ka pa rin ba?" Binuhat niya ako na parang bagong kasal. Isinakbit ko ang mga kamay ko sa leeg niya para hindi ako mahulog.

Hindi siya sumagot at seryoso lang siyang nakatingin sa dinadaanan namin.

Dinala niya ulit ako sa kwarto niya. "Hindi ko ito kwarto." Sabi ko pagkalapag niya sa kama.

Hinihiga niya ako sa kama niya. "Stay still." He said ng akmang tatayo na ako.

Sobra na 'din ang pagsipon ko at inabutan niya ako ng tissue. "Bumibigat na ang pakiramdam ko." Naiiyak na sabi ko sa kanya.

"Ang sakit ng tiyan ko." Namimilipit sa sakit.

Kinuha niya ang cellphone niya and he checked on something. "You're on your period." He said as a matter of fact.

Napakunot ako ng noo, hindi ko siya maintindihan.

"That's Dysmenorrhea." He said as a matter of fact again.

"Ken, ang bigat ng pakiramdam ko." Hindi ko na magalaw ang katawan ko. Ang bigat ng nararamdaman ko.

"You have stains." He's penetrating something, I couldn't open my eyes.

"You need to change." Binuhat niya ako. "Can you move? You need to change." Seryoso sabi niya pero may pag-aalala doon.

I tried to open my eyes pero hindi ko kaya, feeling ko para na akong binugbog.

"Gusto ko ng strawberry jam pero ang sakit ng katawan ko." Reklamo ko at tumawa naman siya. Anong nakakatawa?

"I'll buy you one later but you need to change." He softly said. Mabait na ulit siya. Hindi na rin nakakunot ang noo niya.

Kahit na nanghihina I force to myself to move. He gave me napkin which is hindi ko alam 'kung saan niya galing, alam niya din ang brand na ginagamit ko and alam niya pa sa'ken na meron ako. Hindi kaya, bakla siya?