2007 yılıydı Doreen 17 yaşındaydı ve günlerden pazartesiydi. Okuldan nefret ediyordu çünkü herkes bir türlü uzamayan turuncu saçıyla ve ona baktığında dikkatini ilk çeken kocaman ön dişleri ile dalga geçiyordu. Doreen'in hiç arkadaşı yoktu ve neredeyse herkes tarafından dışlanıyordu. New York'un en dandik okullarından birinde okuyordu çünkü ailesinin durumu pek iyi değildi. Yemek hergünkü gibi boktandı, ne olduğunu bilmediği kahverengi renkli püre gibi birşeydi. Ama o sadece herhalde geçen aydan kalan yarı çürük havuçtan aldı. Sonraki teneffüs sınıf arkadaşı Max'in fındık yediğini gördü, en sevdiği yiyecek fındıktı. Bu yüzden Max'in yanına gitti ve bir tane fındık istedi. Max "kusura bakma Doreen, sincap mikrobu kapmak istemiyorum" dedi. Harika... Şimdi herkes onu bir sincaba benzetiyordu. Aslında en sevdiği hayvan sincaptı ama böyle demelerinin dillerinden kaynaklandığını biliyordu ve bu konuda biraz hassastı. Yine iğrenç bir okul gününden sonra ona yeten ama pekte güzel olmayan ağaç evine girdi. Eve geldiğini göstermek için annesine seslendi. Zamanının çoğunu orda geçirirdi. Evlerinin arkasında kocaman bir fındık ağacı vardı ve birkaç kalas kullanarak yapmıştı babasıyla. Dışarı baktı ve daldan sarkan bir fındık vardı. Uzaktaydı ve kabuğu vardı kırması lazımdı. Karşıki dala atladı ve ağacın üstüne tırmandı, oldukça kolay yaptı bunu. Sonra fındığı aldı ve ağaç eve geri fırladı. Fındığı eliyle kırmaya çalıştı ama başarısız oldu. Sonra aklına herkesin dalga geçtiği kocaman ön dişleri geldi, onların sadece iğrenç durmaktan başka bir işlevi olmalıyı. Denedi ve fındığı anında açtı. Fındığı yedi ve odasına gitti, kapısı çaldı, bu babasıydı. Babası Doreen'e "zor günler geçirdiğini biliyorum tatlım, son zamanlarda işler daha iyi, bunu al" dedi. Ve Doreen'e 10$ verdi. Doreen çok teşekkür etti ve parayı aldı. Sonra yatağına girdi ve uyudu.
