John Dünya'dan ayrılıp, Dromonitsler ile gitmişti. Dünya büyük yıkımın ardınan toparlanmaya çalışıyordu. Fakat artık dünyada hiçbir uzaylının kalmadığı kesinleşmişti. Ognimler dünyayı terk ettikten sonra, Dromonitsler sağ kalan Krnaajları toplayıp dünyadan ayrılmışlardı.
Ognimler kendi gezegenlerine dönmüştü ama oradaki yıkım daha da fazlaydı. Geride kalan Krnaajlar ile savaşıp onları kolayca yendiler. Fakat gezegenleri artık kaynakları tükenmiş, yaşama yeterli destek veremez haldeydi. Ognimler bir süre sonra yeniden bir gezegen arayışına başlamak zorundaydı.
İnsanoğlu her zaman savaşlar görmüş ve bunca yıkıma rağmen toparlanmıştı. Yine ayağa kalkacak ve ilerlemeye devam edecekti. Helena ve Angela tüm bilgileriyle yardım ediyorlardı. Jules kendisini dışlamış, içine kapanmıştı.
Beş yıl geçtikten sonra John'un geri döneceğinden ümidi kesmişlerdi. Jules yavaşça tekrar topluma karışmış ve hiçbir özel güç sergilemeden yardımcı olmaya başlamıştı. Angela 17 yaşında çok güzel bir genç kıza dönüşmüştü.
Jules'un hızlı büyümesi devam ediyordu ama ivmesi azalmıştı. Geçen beş yıl içinde hızla büyümüştü ve şimdi otuzlu yaşlarda gözüküyordu. Ailesi ile yaşamayı bırakmıştı ama yine de arada annesini arayıp bir ihtiyacı olup olmadığını soruyordu.
Hank görevlendirildiği konumda yükselmeye devam ederek kendi araştırma fonunu bulmuştu. Artık kendisine ait bir laboratuvarı vardı. Başkanın desteklediği özel bir kanunla ona vatandaşlık verilmiş ve tüm Amerikalılarla aynı haklara sahip olmuştu. Hayat Hank için yeni başlamış gibiydi.
Dominic, Helena ve Angela ile yaşamaya devam ediyordu.
General Dexter emekli olmuştu. Kendisine bir pansiyon satın almıştı. Emekliliğini sakin yaşamaya çalışırken, arada Helena ile teması kaybetmemeye uğraşıyordu. John'un yaptığı fedakârlığı asla unutmamıştı.
Çoğu insan bunu bilmiyordu ama bilenler zaman zaman John'u anıp dua ediyorlardı. Bir gün dönecek miydi? Yoksa orada kalıp, orada mı ölecekti?
Dromonits Filosu / Zaman damgası 72145.385.91
"Kumandan!"
"Ne oluyor?"
"Tanımsız varlıklar gemide beliriyor, engelleyemiyoruz."
Dromonitslerin kumandanı, ana gemiye sızan bu varlıkları merak etti. Kendi teknolojilerinden daha üstün bir ırkla karşılaşmamışlardı. Dolayısıyla gemilerinin kalkanını aşıp içeri giren varlıklar, kendilerinden ileri seviyede olmalılardı.
"Alarm durumu. Direk temastan kaçının. Bölmeleri mühürleyin."
"Efendim her yerdeler!"
Aniden kumanda odasında bir varlık belirdi. Dromonitsler silahlarını çekip varlığa nişan aldılar. Varlık parlak ışığıyla ilerleyip, kendisine yöneltilen silahları umursamadan kumandana yaklaştı. Kumandan eliyle adamlarını durdurdu, ateş etmelerini istemiyordu. Varlık saldırgan gözükmüyordu.
"Kendini tanıt" diye emretti kumandan.
Varlık ağzını açtı, havada süzülerek bir şeyler mırıldandı. Sanki şarkı söyler gibiydi. Kumandan ne dediğini anlayamadığı halde kulağına gelen sesin etkisiyle gevşedi. Karşısındaki varlığı tehdit olarak görmüyordu.
Mürettebat gergin bir şekilde kumandana bakıyordu. Bir emir verse varlığı yok edeceklerdi veya en azından deneyeceklerdi.
"Anlamıyorum" dedi kumandan.
Varlık saydam gövdesi ile süzüldü. Kumandan varlığın kanatlarını gördüğünü sandı. Yüzüne çok yaklaşan eline şüpheyle baktı ama engellemedi. Varlık elini kumandanın şakağına koydu. Yeniden şarkıya benzer bir ses çıkardı ama bu sefer kumandan ne dediğini anladı.
"Merhaba John" demişti varlık.
Kumandan uzun zamandır duymadığı ismini hatırladı. John Smith.
Varlık adıyla hitap ettiğinde, kendisini nereden bildiğini merak etti kumandan John.
"Beni tanıyor musun?"
"Evet kumandan John. Yaptığın fedakârlık unutulmadı."
John yıllar öncesini düşündü. Dromonitsler ile ayrılarak dünyayı tüm uzaylılardan ve toplu yıkımdan kurtarmıştı. O günler sanki bir ömür kadar geride kalmıştı. Uzun zamandır birlikte yaşadığı Dromonitsler yüzünden, eski günlerini ve ailesini hatırlamakta zorlanıyordu.
"Sen kimsin? Teknolojimizi nasıl aştın?"
"Biz? Artık kendini Dromonitslerden biri olarak mı sayıyorsun John? Teknolojiniz sadece madde âlemine karşı koruma sağlayabilir. Biz maddi varlıklar değiliz."
"Yine de sorumu tam cevaplamadın? Kimsin?"
"Kim olduğumuzu bilsen de işine yaramaz. Bizim âlemimize geçemezsin. Sana vereceğim haberi dinle ve ne dilersen onu yap."
John meraklanmıştı, dinlemeye karar verdi. Şeffaf kanatlarını oynatan varlık, ışık saçmaya başlamıştı. John sözlerini dinlerken, varlık son bir ışık patlaması ile kayboldu. Geminin her yerinden varlıkların geldikleri gibi kaybolduğu raporları gelmeye başladı.
"Ne dedi kumandan?"
John düşünceli bir şekilde kendisine tıpatıp benzeyen klona baktı ve cevap verdi.
"Dünya yok olmak üzere, ancak sen kurtarabilirsin dedi"
-DEVAM EDECEK-
Not: Giriş bölümü kısa oldu ama devam bölümleri uzun olacak.
Yayımlanma tarihi: 01.01.2017
Kelime sayısı: 600
Devam eden kitaplarım
1-Üçüncü Göz 2: Lobsang (Fantastik)
2-Bir Günlük Hükümdar (Fantastik)
3-Kiralık Dişler (Vampir)
4-Doğanın İsyanı (Bilim kurgu)
5-Günaydın Selami abi (Mizah)
6-Zihin Efendileri yenileniyor (Bilim kurgu)
Final Yapan Kitaplar
1-Zihin Efendileri (Bilim kurgu)
2-Bilinçlerin Kaygısı (Fantastik)
3-Koza :Dünya'nın istilası (Bilim kurgu)
4-Üçüncü Göz (Fantastik)
5-Gerçekleri Yazan Kalem (Fantastik)
Kısa Hikayelerim:
1-Organ Bağışı
2-Uyanmak
3-Ruhların Kaçışı
4-Unutulamayan Sevgili
5-El Bombası
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOZA-2: Yeni bir başlangıç (SY)
Science Fiction"KOZA: Dünya'nın istilası" kitabının devamıdır. İlk kitabı okumadan bu kitaba geçmeniz önerilmez.
