Vasili'nin sesini duyunca Hilal ve Leon arkasını döndü.Hilal yakalanacağını hissediyordu zaten.Leon onu kurtaramazdı ki.
Yavaşça Vasili'nin yüzüne baktı.Yüzündeki sakin ifadeden öfkeye geçiş aşamalarını dikkatlice izlemek istiyordu.Ama beklediği gibi olmadı.
-Demek haber bu kadar hizli yayildi.Hilal Hanim, gecmis olsun.
Leon ve Hilal duyduklarını anlamamıştı.Vasili Hilal'e geçmiş olsun mu demişti?Hilal şaşkınlıktan ağzını kapatamadı.Leon da babasına bakıyor ve onları kandırıp kandırmadığını düşünüyordu.
-Babaniz küçük hanim,silahlari buldu.Leon sizi eve götürüyor sanırım?Devam edin lütfen.
Hilal kulaklarına inanamıyordu.Silahların bulunup da kurtulacağına inanmamıştı.Hep ölmesi daha iyi diye düşünmüştü.Direniş için o silahlara ihtiyaç vardı çünkü.Ama kader Hilal'in yaşamasını istemişse Hilal de yaşayacaktı elbet.Belki silahlar onun yüzünden Anadolu'daya gidemememişti ama Hilal bunu telafi edecekti.
Leon ise duyduklarına çok sevinmişti.Hem Hilal kurtulmuştu hem de silahlar bulunmuştu.Albay Cevdet evde zannediyordu ama onu atlatıp silahları bulmuştu işte.Neden kendisinden gizli bulduğunu bilmiyordu.Albay Cevdet'e güvenmiyordu zaten.Bu kadar vatansever bir kızın babası nasıl vatan haini olabilirdi aklı almıyordu.Sonra bir anda aklına Hilal'in yerine geçirdiği kız geldi.Babası o kızı bulursa yaptıkları her şey ortaya çıkardı.Babası çoktan karakola girmişti.Leon:
-Tanri askina Hilal!Kiz içerde kaldi.Sen bekle burada.Ben gelip götürücem seni.Endaksi?
Hilal'in cevabını beklemeden içeri girdi Leon.Hilal de teğmeni beklemeye başladı.Ilk defa çekiyormuşcasına çekti havayı içine.Özgür olmak demek yaşamak demekti.Kesmeye gelirdi belki başı ama eğmeye asla gelmezdi.
Daha ne kadar böyle beklediğini bilmiyordu.Leon yüzünde bir gülümseme,yanında kızla birlikte kendisine yaklaşmaya başladı.Hilal Leon'un geldiğini görünce önden yürümeye başladı.Zaten onu neden beklediğini bile bilmiyordu.Leon da yanındaki kızla hasbihal etmekten kendisine dikkat etmemişti.Hilal faytona bindiğinde Leon Hilal'i daha yeni görmüş gibiydi.Bir anlık şaşkınlıktan sonra hemen faytoncuya döndü.Faytoncuya Hilal'i eve bırakmasını söyleyip parasını verdi.Hilal daha fazla dayanamadı.Boşu boşuna beklemişti onu.
-Madem benle gelmeyecektiniz teğmen neden sizi bekledim?
-Beklemeyi de öğrenmelisiniz küçük hanim.Bazen beklentilerinizin gerçekleşmemesi de öğrenmelisiniz.Bazen de size gelmeyecek şeyleri hiç beklememelisiniz, bu sözleri Hilal'e bakarak değil de sanki kendisine ders verir gibi söylemişti.
Hilal bir "hıh" sesi çıkardı sadece.Sanki o demişti."Beni bekle,götürücem" diye.Şimdi gelmiş burda ders vermeye çalışıyordu.Hilal cevap vermek istemedi.Zaten hücrede zor zamanlar geçirmişti.Ailesi ne haldeydi bilmiyordu.Faytona sürmesini söyleyerek gitti.
Leon hizmetçi kızla olan sohbetinden oldukça keyif alıyordu.Kız birbirinden güzel hikayeler biliyordu.Kıza göre hepsi yaşanmışlık taşıyordu bu hikayelerin.Bir hikaye anlatmıştı ki çok komikti.Kızla bir meyhaneye gitti.Hikayelerinden oldukça zevk almıştı.Hilal yüzünden durmadan bozulan asabını bu gece cakirkeyif olarak düzeltecekti.Kız da çok açtı.Ona bir yemek ısmarlayıp o komik hikayeyi bir daha anlatmasını istedi.Kız:
-Hikaye Hindistan'da geçiyor efendim.Bilirsiniz orada kast sistemi vardır.Başka sınıftan biriyle asla evlenemezsiniz.Hikayenin kahramanı Payaal köle sınıfından oldukça inatçı bir kişiliktir.Kölelik sistemine inanmaz,kendi doğruları vardır.Kast sistemine karşı çıkan muhalif gruplarda çalışmalara katılır.Rehan ise soylu sınıftan bir askerdir.O da kast sistemine inanmaz fakat bir soylu gibi hareket etmek zorundadır.Annesine yoğun bir sevgi beslemektedir.Annesine kendisini ispatlamak için yaşıyordur neredeyse.Cunku tüm abileri hem daha iyi mesleklere hem de daha çok yeteneğe sahiptir.Rehan kendini bu yüzden yetersiz hissetmektedir.Karakteri birbirine bu kadar zıt olan insan, Rehan'ın Payaal'in çalıştığı yerdekileri tutuklamasıyla ilk karşılaşmasını yaşar.Ama bu son karşılaşmaları olmaz.Her şeyde karşı karşıya gelen bu iki insan sonunda birbirlerine aşık olur.Kast sistemine birlikte isyan ederler.Kast sistemi onların birlikte olmasını engellemeye çalışır.Ama onlar başka bir diyarda birlikte olurlar.Aşklarının önüne hiçbir şey geçemez.
Leon kızın anlattığı hikayeye bir kez daha güldü.Böyle bir şey olamazdı.Birbirine zıt bu iki insan.Biri ak derken diğeri kara diyordu.Biri su iken diğeri ateşdi.Biri işgalci diğeri işgal edilendi.Boş ümitlendirici hikayeler dinlememeye karar verdi Leon.Böyle şeyler düşünmemeliydi.Böyle bir şeyin herhangi bir Türk'le olması bile zorken o vatansever birini düşlüyordu.Ama bu sondu.Bir daha ne onu düşünecek,ne de umursayacaktı.İçindeki kelebekleri tek tek öldürdü Leon.Kozadaki tırtıllardan habersizdi ama.
Hilal asabını bozmasına izin verdiği için kendine kızıyordu.Bir yunan böyle yapardı işte.İlk önce güven verirdi beklemesi için.Sonra da "beklentin her zaman gerçekleşmeyebilir" derdi.Neyse ki bu konuyu düşünmesine vakit bulamadan eve gelmişti.Herkesle tek tek en az üç tur sarılmıştı.Sonra çok yorgun olduğunu söyleyip banyo yapmak istemişti.Şimdi de banyodan çıkmış annesini bekliyordu.Saçlarını annesi taramak istemişti.Hilal annesinin dizleri üzerine yatıp saçlarını serbest bıraktı.Annesi saçını taramaya başlar başlamaz uyuya kalmıştı.
Leon bir kaç kadehten sarhoş olup eve gelmişti.Saat gecenin biriydi.Salonda biraz oturmak istedi.Pencereyi açıp koltuğa oturdu.Yorucu bir gün geçirmişti.Ama şimdi kendini hiç olmadığı kadar rahat ve huzurlu hissediyordu.
Yıldız Leon'un gelmesini beklemişti.Aşağıdan takırtılar gelince geceliğini giyip eline boş bardağını aldı.Onla bu gece konuşması lazımdı.Yoksa annesi onu görücüye çıkaracaktı.Görücüye çıkması demek bir kaç güne kendisine bi aday bulunup evlenmesi demekti.Leon da eğer ona karşı bir şeyler hissediyorsa engel olmaya çalışırdı.Aşağı indiğinde Leon'un içkili olduğunu fark etti.Bu onun için daha iyiydi.Çünkü sarhoş bir insan asla yalan söylemezdi.Şimdi anlayabilirdi Leon'un kimi sevdiğini.Leon'u fark etmemiş gibi yaparak salonun ortasına kadar gelip yürüdü.Ama bu taktikle Leon onu asla fark etmezdi."En iyisi direk konuya girmek" diye düşündü.Çünkü şuan Leon'un hiç bir şeyi imayla anlayacak hali yoktu.Leon'un yanına gidip koltuğa oturdu.Leon sonunda onu fark etmişti..
-Yildiz,seni görmek ne güzel.
-Leon niye bu kadar içtin? dedi Yıldız.
-Bilmiyorum Yildiz.Kafa dağıtmaya ihtiyacım vardı belki.
Yıldız hemen bir "ahhh" çekip ağlamaya başladı.Bundna saha iyi fırsat olamazdı.Leon da bir anda dikkatini toplayıp Yıldız'a verdi.Leon:
-Ne oldu Yildiz?Neden ağlıyorsun?
-Ahhh teğmen.Görücüye çıkarılıyorum nasıl ağlamam?
-Görücüye çıkarılmak kötü bir şey mi ?
-Benim gibi kalbinizde bir yar varsa elbette kötüdür.Ya sevmediğim biri görücü çıkıp beni alırsa? O vakit canıma kıyarım.Kalbimi kütleten yanımda olmadıktan sonra kalbim niye atsın?
-Ne diyorsun Yildiz?Kalbini kütleten kim?Niye canina kiyiyorsun ?
-Kalbimin sahibi sensin Leon.Sensiz yaşayamam ben.
Leon Yıldız'dan böyle bir şey beklemiyordu.Sarhos kafası bir anda ayılmıştı.Bu raddeye gelecek ümidi vermiş miydi Yıldız'a ?
Hilal eve gelir gelmez uyuduğundan olsa gerek gecenin köründe kalkmıştı.Uyumaktan yanları ağrımıştı.Aşaģıdaki sesler dikkatini çekti.Aşağıya indikçe konuşanın Leon olduğunu anlamıştı.Karşındaki kızı görmek için salona gitti.Merdivenin son basamağında durup onları izlemeye başladı.Yıldız resmen Leon'a ilanı aşk etmişti.Leon'un vereceği cevabı anlamsızca merak etti Hilal.
Leon Yıldız'a vereceği cevabı iyi biliyordu.Yıldız güzel bir kızdı.Onunla çok iyi anlaşıyordu.Bir kere bile münakaşa etmemişlerdi.Ama ona aşık mıydı?Kalbini hızlandırmıyordu.Onu görünce nefesi kesilmiyordu.Leon:
-Özür dilerim Yildiz eğer sana ümit verdiysem ama sana aşık degilim.Sana ve ailene evlilik yolunda engel olmaya hakkim da yok.Eğer sana bence arkadaşça olsa da yakın davranıyorsam bundan sonra daha dikkatli olurum ,diyerek yanından ayrıldı.
Merdivenlerin orada Hilal'i görünce şaşırdı.Ama şaşırması kısa sürdü.Hilal'e baktı ve:
-Bazen de beklentiler için çabalamak lazım küçük hanim,dedi
Bilmiyorum hikaye nasıl gidiyor??Elime alıp yazıyorum sadece.Sınavlar bitse daha güzel yazarım inş.Ama bitmiyorlar..
