save us if you really want. // Draco Malfoy

trzeci

Siedziałam na fotelu przy biurku opierając głowę na dłoni.
Co jakiś czas zerkałam na Malfoya który rozłożył się na łóżku pochłonięty książką.

Cała szkoła zna Malfoya, jedyny taki dupek w szkole, uważa się za pana świata. Co rok mam z nim zajęcia, jednak jeszcze nigdy nie zamieniłam z nim ani słowa.
Tylko pojedyncze spojrzenia, nic więcej.

W końcu zdobyłam się na odwagę i zadałam pytanie, które nurtowało mnie od kilku godzin.

- Nie wiesz co tu się dzieje? - zapytałam strzelając palcami.

- Wiem. - mruknął, nie oderwając wzroku od książki.

Mruknęłam.

- Powiesz mi?

- Jesteś aż tak głupia Blake? Teraz wiem dlaczego trafiłaś do Hufflepuffu. - parsknął śmiechem.

Zabolało.
Złożyłam ręce w pięści, jednak w porę się opanowałam i nie zaczęłam pluć jadem w stronę Ślizgona.
Zaczęłam bawić się magicznymi kartami.
Po chwili położyłam głowę na biurku.

Nienawidze ludzi, nienawidzę ludzi...
Powtarzałam w głowie, próbując się opanować.

Jeśli stanie się to co myślę, że się stanie...zabije się. Wole umrzeć, niż służyć Voldemortowi. No po moim trupie.

Nagle do pokoju wparowała zdyszana kobieta z burzą czarnych loków.
Wyszczerzyła się patrząc to na mnie to na Draco.
Bellatrix Lastrange, wariatka.

- Chodźcie szkraby. - oznajmiła podnieconym głosem i opuściła pomieszczenie.

Jak na zawołanie wstałam razem z Draco i niemal pobiegliśmy za czarodziejką.

***
- Yoyce.

Zamarłam.

- Podejdź tu, proszę.

Myślałam, że zwymiotuję z nerwów, co już nie raz mi się zdarzyło.

Stanęłam tuż obok Lorda Voldemorta, mierząc go wzrokiem i powstrzymując się od zasłabnięcia.

- Słyszałem, że pomimo arystokrackiego pochodzenia trafiłaś do Hufflepuffu. - zacmokał z degustacją.

Przytaknęłam szybko głową.

- Niedobrze. - mruknął i odszedł w stronę Malfoya.

Ten był blady jak ściana, jednak nie chciał dać po sobie tego poznać.
Zmierzyłam go wzrokiem i zamarłam kiedy podciagnął rękaw lewej ręki.
Mroczny Znak.
Nie zauważyłam, kiedy moje usta otworzyły sie w ździwieniu. Kiedy sobie uswiadomiłam, że stoję z otwartą buzią, szybko ją zamknęłam.

- Spójrz Yoyce. Spotkał cie taki zaszczyt jak Dracona, twoich rodziców, Lucjusza, Bellatrix... - wymieniał dalej imiona śmierciożerców, którzy siedzieli przy długim stole.

W międzyczasie Draco usiadł przy stole na dotąd pustym miejscu, miedzy Lucjuszem a Bellatrix.
Tępo wpatrywał się w stół, tak jakby był wściekły na wszystkich, że się tu znajduje.

- Albo będziesz posłuszna, albo rzucę na ciebie zaklęce Imperius...albo cię zabiję oraz twoją rodzinę. - Voldemort posłał mi obrzydliwy uśmiech.

Po raz kolejny zrobiło mi się słabo. Zacisnęłam mocno zęby. Nie mogłam okazać słabości, nie w takim momencie. Mimo tego, jak bardzo nie chciałam pomagać Voldemortowi, musiałam to zrobić dla dobra swojego i rodziny. Tu chodzi o nasze życie. Muszę to zrobić.
Muszę.

- Zrobię co będziesz chciał...panie- powiedziałam stanowczo nie okazując zbyt dużo emocji.

Wężonosy od razu się ucieszył i brutalnie pociągnął, moją lewą rękę.
Podciągnął mi rękaw kurtki, niemal go rozrywając.
Serce zaczęło bić mi jak szalone. Nie mogłam znieść dotyku Voldemorta. Poczułam w sobie panikę, chciałam uciec, jednak nie było mi to dane.
Czarny Pan jakby wyczuł mój strach, ścisnął mnie mocniej i przyłożył różdżkę do wewnętrznej strony mojego przedramienia.
Wymruczał coś pod nosem, po czym na mojej skórze pojawił się Mroczny Znak.

***

- Dlaczego mi to robicie? - wyszeptałam ze łzami w oczach do moich rodziców.

- To dla twojego dobra, wkrótce Czarny Pan będzie panował nad całym światem. -  ojciec okazał się być lekko podenerwowany ale także podekscytowany.

- Mogę zostać sama? - zapytałam mając nadzieję, że rodzice opuszcza szybko przydzielony mi tymczasowo pokój w Malfoy Manor.