But I Love You // Kim Taehyung

°°fourteen°°

1 hafta sonra

'Yi An ve Sae Rim ile biyoloji sınavı olduktan sonra her zamanki bankımıza oturuyoruz ve sınav hakkında konuşmaya başlıyoruz.

'Berbattı' diyen Yi An suratını asıyor.

Aslında Yi An derslerine düzenli olarak çalışan ve hep notlarına özen gösteren bir kızdı.

Sae Rim ve ben ise öğretmenlerin adını bile bilmezdik ama her zaman sınıftaki en yüksek notu alırdık.

Galiba çok zekiydik(!)

Senden bile zekiydik Taehyung.

'Yine yaptı yapacağını manyak karı!' diyorum tam karşımda basketbol maçı yapan sen ve Jung Hyun'u izlerken.

Evet.

Sizi izliyordum.

Başka bir deyişle dikizliyordum.

'Bu okuldan mezun olurken bu kadının arabasını çizeceğim ve ön farlarını kıracağım!' diyen Sae Rim ile göz göze geldikten sonra aynı anda kahkaha atıyoruz.

'Woah Sae Rim! Cidden delirmişsin sen!'

'Teşekkür ederim Min Ji. Senin kadar olmasada çalışıyorum işte'

Eş zamanlı olarak kahkaha atmaya başladık. Ve birden senin bana seslenişini daha doğrusu bağrışını duydum.

'Min Ji! Dikkat et!!'

Birden kafama gelen topla şoka uğradım.

Elimi topun geldiği yere tutarak ağzım açık bir şekilde topun geldiği yöne doğru döndüm.

Terden ön saçlarının ucu alnına yapışmıştı. Cidden neden bu kadar kaptırdın ki kendini bu kadar basit bir oyuna?

Bana gözlerin kocaman olmuş,mahcup ve endişeli bir şekilde bakıyorsun ve koşarak yanıma geliyorsun.

Sen koşma Taehyung!

Lütfen!

'İyi misin?!'

Seninle eş zamanlı olarak yanıma gelen Jung Hyun'da aynı soruyu soruyor.

'İyi misin Min Ji?!'

Kafamı sallamakla yetiniyorum gözlerim kapalıyken.

'Hayır! İyi değilsin. Gel! Revire gidelim!'

Bunu diyenin sen olmasını isterdim Taehyung! Jung Hyun'un değil.

Yavaşça ayağa kalkıyorum ve Jung Hyun'un beni omuzlarımdan tutup revire kadar götürmesine izin veriyorum seni arkamda bırakırken.

Beni defalarca kırdın Taehyung!

Ama en basiti ve en ağırı buydu.'