Czternastoletnia Milky Murphy, a raczej Bridget Murphy wraz z siostrą bliźniaczką Lex i młodszym bratem Timem przylatują na wyspę Isla Nublar, gdzie ich dziadek stworzył park rozrywki. Dziadkowi dzieci udało się odtworzyć prehistoryczne stworzenia...
Siedzę wraz z wszystkimi na pokładzie helikoptera i przeglądam swoje zajęcia. W pewnym momencie postanowiłam spojrzeć przed siebie. Siedział tam Dr Grant z moim rodzeństwem śpiących na jego ramionach. Postanowiłam zrobić im zdjęcie.
-Uśmiech. -szepnęłam i cyknęłam fotkę.
Wyglądają uroczo.
-Tak się zastanawiałam czy nie zostać paleontologiem. Co Pan o tym sądzi, Panie Grant?
-Myślę, że to ciekawe plany.
-Też tak myślę, a Pan mi w tym pomoże. -powiedziałam z uśmiechem
-A dlaczego ja? -zapytał zdziwiony
-Bo jest Pan w tym najlepszy. Ma Pan pojęcie o tym o czym Pan mówi i ma Pan charakter trudny do rozgryzienia. Podobnie jak ja.
-Życzę wam owocnej współpracy. -powiedziała Dr Sattler
-Na pewno taka będzie. -odpowiedziałam z uśmiechem
Wróciłam do przeglądania zdjęć.
-Te zdjęcie jest jednym z moich ulubionych. -powiedziałam pokazując je moim towarzyszom.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Kiedy je zrobiłaś? I jakim cudem jeszcze żyjesz? -zapytał zdziwiony Dr Grant
-W noc przed naszym spotkaniem po mojej ucieczce. A żyję dlatego, że rzuciłam w niego rozwijanym drutem.
-Serio?!
-No tak. Drut działa jak jo-jo tylko on nie wraca na sznurku. Rzuca się nim w ofiarę, a ona zostaje nim związana, można nim też dusić.
-Czuję, że szybko się z tobą nie z nudzę. -powiedział ze śmiechem Dr Grant
-Ze mną nie da się nudzić. -wzruszyłam ramionami z uśmiechem.
***
Oto ostatni rozdział. Za dziś pojawi się prolog 2 części (będą jeszcze 3) Mam nadzieję, że ta część wam się podobała :* Do zobaczenia!
