"Darker Academy"

Chapter 1

Darker Academy

"Damn that bullish*t." sigaw ko sa  loob ng aking  silid. Nakakainis na siya. Masyado na siyang komportable. Ugh.

"Gayle, honey." Andiyan na naman siya. Buisit. "The dinner is ready."

"Busog ako." Naiinis pero kalmado kong sigaw. Bakit hindi na lang sila kumain. Tutal nagrereyna-reynahan na naman sila ng dem*nyita niyang anak.

"Okay, honey. Lumabas ka na lang kong gutom ka na." Narinig ko ang mga yabag niya papalayo sa silid ko.

Ilang taon ng wala si Mommy pero hindi pa rin mawala sa isip ko kung bakit sa dinami-daming INA sa mundo ang Mommy ko pa ang maagang kinuha. Bakit hindi na lang ang Leonora na 'yan ang kinuha. Feeling Nanay.

Mula sa pagkakahiga nagtungo ako sa walk in closet para kuhain ang aking leather jacket. I need to freshen up. Ayokong mabulok sa dem*ny*ng bahay na 'to.

Bago ako lumabas ng bahay nagtungo muna ako sa kusina para kumuha ng kahit anong makakain. Gutom ako. Nagutom ako dahil sa buisit na mag-inang 'yon. Tinapay lang ang natagpuan ko, ang takaw nila.

No choice.

Pinagtiyagaan ko na kesa naman mabawasan ng Dyosa sa mundo.

Dumaan ako sa kwarto ni Manang Rosie para kuhain ang susi ng kotse ko. Well, dad confiscate my Car because of that.. Ugh. "I hate you to hell, Leonora." Bulong ko habang papalabas na nang kwarto ni Manang. Nang dahil sa kanya nahihirapan akong tumakas. Buisit.

Agad kong pinaharurot ang kotse. Wala na akong pake kung magsumbong ulit silang mag-ina. Who cares? Mga sipsip. PSH.

Nang nakalayo na ako sa bahay, nilabas ko ang cellphone ko para tawagan ang nag-iisang tao na handang mamatay kasama ko.

I dial her number.

Ugh. Ano bang ginagawa ng babaeng 'to! Nakakainis na ah!

AYOKONG PINAGHIHINTAY!

In just a second, sinagot na rin niya. Kung hindi uunahin ko siyang ilibing.

[What? It's already... One. One in the morning. Ano na naman ba ang problema mo?] Kaya pala. Nasa mahimbing na pagtulog pala si Snow white. TSS.

['Yan na ba ang bagong pambati?] Sarkatiko kong sagot habang nakangiti, kahit hindi naman niya ako nakikita. Atleast, maganda ako kahit hindi niya nakikita.

[Sa mga taong nambubulabog ng tulog kagaya mo.. higit pa riyan ang dapat mong sapitin.] Mas lalo akong napangiti. Mabuti na lang napapangiti pa niya ako.

[Oo na.] Tamad kong kinonekta ang cellphone ko sa kotse. Mahabang pagtatalo 'to. Masamang pinapagod ang Dyosa.

[Ano nga ba ang dahilan ng muli mong pagputol ng panaginip ko? Alam mo ba na ilang inch na lang dadampi na ang pinakamamahal na labi ni Joao sa labi ko!? Mapapatay na talaga kita!!] Alam kong nagtitimpi na talaga siya sa inis. Ano pa nga ba ang gagawin ko? Miserable ang buhay ko dapat siya din.

[Lumabas ka na diyan at malapit na 'ko. May pupuntahan tayo.] Pinatay ko ang tawag. I need to call Dad before I leave. Well, Tatay ko pa rin siya kahit na lagi niya akong iniiwan kasama ang mag-inang bruha.

I'm sure gising siya ng ganitong oras. He's on the other side of the world, which means papalubog pa lang ang araw doon.

Tatlong ring pa lang sinagot niya na ang tawag.

[Hello? What's wrong, baby? It's just one in the morning there.] Akala ko mapapagalitan na naman ako.

[Nothing, dad. I just want to..]